Vandaag is geen dag voor verraad

In een ziekenhuis zijn Werner en Rien tot elkaar veroordeeld om samen een kamer te delen. Werner is een goede advocaat en Rien is een schilder. Allebei staan ze anders in het leven. Waar de twee eigenlijk moeten herstellen van een darmoperatie gebeurt buiten veel. De mannen willen weten wat er aan de hand is en krijgen mondjesmaat informatie van hun arts, verplegers, vrienden en de media.

Het boek wordt ons gegeven in dagen. Normaal leef je van dag tot dag om te weten te komen wat er allemaal gebeurt en welk plot je krijgt. Echter merk ik al snel dat er voor mij geen vaart in het verhaal zit. De momenten dat de mannen bezoek krijgen vind ik wel vermakelijk.

We krijgen als lezer iets mee van de politieke strijdt die er heerst, dit boek heeft op zijn cover politieke thriller staan. Maar voor mijn gevoel had er dan meer politiek in moeten staan. Nu word je platte informatie gegeven en krijg je een kijkje vanuit de advocaat en de schilder over hun politieke standpunt. Maar verder blijft het voor mijn gevoel wat droog, en zo begon het boek niet. Want daar wordt een demonstrant beschoten en merk ik dat ik gefascineerd ben. Maar alle verdere informatie blijft lang uit.

Ik mis ook wel wat plotwendingen, vaak ervaar ik daar als lezer spanning door. Voor mij was dit het helaas niet.