Een bespiegeling van toen en nu

Een autobiografisch eerlijk verhaal over Bram. Een goed in elkaar passend geheel bestaand uit verschillende manieren van vertellen. Een zoektocht naar wat de waarde van geloof toen en nu kan zijn voor hemzelf maar ook voor een paar vrienden.
Opgroeien op het platteland, studeren in de grote stad, een overdaad aan mogelijkheden, onderzoekend in veel opzichten, niet negatief, eenzaamheid, literatuur, geloof, filosofisch, nostalgie, studievrienden, angst, eigentijds, ontdekkingen, levensvragen, kunst, een weg vinden in het leven of ook een weg terug vinden.
Door één vriend, naast zijn ouders die beiden hun eigen weg zijn gegaan, komt Bram terug op het Zuid-Hollandse eiland waar hij is opgegroeid. Het is geen schoppen tegen zijn afkomst, het is een observeren en beschrijven van gebeurtenissen, gedachten en personen in dit verhaal.
Er worden verschillende bijbelteksten aangehaald, verzen genoemd uit een in dat dorp vrij strenggelovig opgroeien, maar dit zorgt niet voor een nadenken over maar meer voor een herinnering aan of een anekdote over die boven komt, doordat sommige streektalen overeenkomsten hebben.
Een verhaal dat op punten snelheid verliest, de aandacht niet vasthoudt, sommige hoofdstukken en zijsprongen zijn gedetailleerd, maar een mooi einde herbergt.
En toch, nadat het boek dicht is: wat heb ik nu gelezen? Wat vind ik er nu echt van? Een wat onbestemd gevoel. Heb ik er iets mee? Wat geeft deze proza mij?
Is er een antwoord op de zoektocht gegeven? Is Bram dichterbij gekomen? Het positieve van dit boek in dit genre is dat het geen natrappen op afkomst is. Het is maar net waar je wieg heeft gestaan. Van daaruit ga je verder, met de meegekregen normen en waarden, de wereld in en neem je die zo die verandert en met te maken eigen keuzes.
‘Je kunt wel altijd hetzelfde willen blijven, maar de toekomst kun je niet tegenhouden.’