Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Rauw en ontroerend tot maatschappijkritisch

rbbrleest 31 juli 2019
Na Zuurtjes en Botjes, beide jeugdboeken, is dit de derde Robben die ik heb gelezen.
Rauw, ruw, onmacht, eenzaam, hard, liefde, armoede, smerigheid, onbegrip, ontroering, onmogelijk, kind-zijn, sociale omgeving, te - zomaar wat woorden die bovenkomen toen dit boek vanochtend uit was.

'Je doet wat je kunt. Iemand als je broer bezeert zich snel. Je bent al een een soort vacht voor hem.'
Brian is 13, een kind, heeft zomervakantie en woont bij zijn vader in een hut op wielen op een of ander braakliggend terrein met nog wat louche figuren. Ook is daar Lucien, zijn drie jaar oudere broer, wonend in een instelling, niet pratend, fysiek en geestelijk beperkt. Deze zomer woont Lucien, de dinosaurusbroer, ook bij Brian en zijn vader. Geld hiervoor is een drijfveer. Kortgezegd de verantwoordelijkheid voor het welzijn van Lucien ligt bij Brian. Dit kan nauwelijks goed gaan.

Korte hoofdstukken onderbroken door verschillende terugblikken, ook liefdevolle en ontroerende: 'zijn hommels bontjassen voor kabouters', en een goed opgebouwde spanning zodat je verder leest en wilt weten waarheen de nijpende situatie heen leidt. De passages met Selma of de brommer t.o.v. 13 jaar roepen meer vragen op dan dat ze iets toevoegen. De grovere taal had m.i. minder gemogen. Een discussiepunt dat bij bespreking aan de orde kan worden gesteld, is het soms voor het oog nogal makkelijk voorschrijven van medicijnen. Of wat te denken van tijd hebben voor de cliƫnt - het bewegen, het lopen, het spelen. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat kinderen - ook door beslissingen van ouders - zo moeten leven. Je hoopt dat er altijd een Emile voor dat kind in de buurt is.

Een maatschappijkritisch boek dat vlot leest, waarin veel tussen de regels staat - beeldende zinnen - een verhaal waarin vliegende insecten een onderliggende rol spelen, een verhaal dat verfilmd zou kunnen worden zodat met name de liefdevolle band tussen de broers nog meer zichtbaar wordt.
Het einde is zeer raak.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van rbbrleest