Niet in een keer te doorgronden

Een van de ontdekkingen van de laatste tijd is Jane Gardam. De drie boeken over de driehoeksverhouding rond “Old Filth” vertelden alle drie hetzelfde verhaal vanuit een verschillend perspectief. Bij iedere lezing werden nieuwe puzzelstukjes gelegd, of bepaalde aspecten in een ander licht geplaatst. Je kreeg dan de behoefte om een eerder deel opnieuw te lezen: ‘ hoe zat dat ook alweer?’
Het boek “ Dochter van Crusoe” heeft dat alles ineen. Ook hier plaatsen latere gebeurtenissen, eerdere in een ander daglicht.
polly Flint “ spoelt” als bijna wees aan in het huis van haar grootvader.. Al gauw is zij helemaal wees. Ze wordt opgevoed door haar “tantes” en door de boeken, vooral Robinson Crusoe.
Het vrijwel van de buitenwereld afgesloten meisje vereenzelvigd zich steeds meer met de figuur Crusoe. Dit wordt prachtig tot het einde toe uitgewerkt. Maar er is meer. De positie van vrouwen, de geschiedenis van de eerste helft van de twintigste eeuw, haar vluchtige kennismaking met de Engelse kunstwereld, het opgroeien van een meisje in die tijd. Een rijk boek, dat je eigenlijk meerdere keren moet lezen.
Ik ben benieuwd naar meer boeken van Gardam. Er zullen er vast meer vertaald worden. Misschien moet ik ook eens iets in de oorspronkelijke taal proberen. Ik weet niet of me dat lukt. Bovendien hou ik van Nederlands, een taal die steeds meer onder druk komt te staan. Zelfs in ons eigen land. Met de vertalingen van de Gardam wordt de Nederlandse taal verrijkt. Laat maar komen, die nieuwe boeken! Tot die tijd herlees ik nog (delen van) dit boek. Gewoon om te genieten.