Laat me gaan, een pracht boek over wanhoop, teleurstellingen en compassie!

“Het akelige geheim van de liefde van een moeder; je beschermt je kinderen om jezelf te beschermen”, aldus Maribeth!
Maribeth: een hardwerkende vrouw, geadopteerd, met een vierjarige tweeling en een man die er niet voor haar lijkt te zijn. Zij is de control freak, wil alle touwtjes in handen houden. Na haar plotselinge hartaanval en bypass operatie is de angst overweldigend, maar nog lijkt ze de touwtjes niet los te mogen laten. Wanhopig laat ze alles achter, met een eenvoudig briefje. Op zoek naar haar bestaan. Naar wie zij zelf is. Om zo de rol die zij lijkt te spelen achter haar te kunnen laten en opnieuw te beginnen. Ze snijdt zichzelf geheel af van haar drukke leven, betrekt een eenvoudig appartementje. Daar herstelt ze van haar operatie. Schrijft ze nooit verzonden brieven naar haar tweeling. En terwijl ze voorzichtig nieuwe vriendschappen sluit merkt ze uiteindelijk dat teleurstellingen in het leven niet altijd gerechtvaardigd zijn, maar gemaakt worden door de gedachten die je zelf creëert.

Bij het lezen van de achterkant van dit boek ontstaat er in eerste instantie misschien wel een misplaatste antipathie voor de hoofdpersonage Maribeth. Velen staan tenslotte al snel met hun oordeel klaar. Een moeder laat haar kinderen niet “zomaar” in de steek. En al helemaal niet om op zoek te gaan naar haar zelf. Tegelijkertijd is het stiekem ook intrigerend en heel misschien zelfs wel een jaloerse steek van sympathie. Niet voor de omstandigheden, maar wel voor de keuze die Maribeth voor haarzelf moet maken.

Een boek over adoptie, moederschap, het huwelijk, wanhoop en verdriet. Maar ook een boek met humor, begrip en compassie. Voor je het weet zit je midden in het verhaal, kan en wil je niet loslaten om uiteindelijk met tranen in je ogen het boek uit te lezen!