Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Topthriller

Ron van Galen 04 juli 2020
Ok...

Het is even een flink stapeltje papier (ja ik lees nog ondigitaal) als ik zo even met 'Ik Ben Pelgrim' in m'n ene hand sta en met m'n duim (van m'n andere hand natuurlijk... dûh) langs de zevenhonderdzevenenvijftig pagina's (da's inclusief een 'teaser' van een stuk of twintig bladzijden van het tweede (en -jammerdebammerpotdorienogaantoekleinespoilerrrrrrrrr- geen vervolg op dit boek) boek van Hayes 'Het Jaar Van De Sprinkhaan') laat flapperen.

Maar daar deins ik gewoonlijk niet voor terug.

Zeker niet als ik goed en wel de eerste hoofdstukken ben doorgestoomd, waarin ik eerst een schijnbaar onmogelijk oplosbare moord voor m'n kiezen krijg en kennismaak met hoofdpersoon 'Pelgrim' (niet de naam waarachter deze nogal geniale speciale agent (hij heeft een boek geschreven over hoe je onmogelijk oplosbare moorden kan plegen) op dat moment schuilgaat -de man heeft een waslijst aliassen, maar dat wordt gaandeweg vanzelf duidelijk-) en wat later ook het verhaal van hoofdslechterik 'De Saraceen' (inderdaad, standaardtype Arabische terrorist, maar dan veuuul slimmerderder) in het script verweven zie.

En dan zijn we los. Verwikkelingen alom. Van de ingenieuze soort moet ik zeggen. Komt er op neer dat de Saraceen in z'n dooie uppie een verbeterde versie van het pokkenvirus heeft gefabriceerd, daarmee volgens een razend ingewikkeld stukje terroristenlogica Amerika wil besmetten om zijn door de Saoedi's onthoofde vader te wreken en daarvan weerhouden moet worden door briljante probleemoplosser Pelgrim (die ook zo z'n eigen verwerkingsdingetjes heeft), die daarvoor naar Bodrum afreist om een bij de eerste 'onoplosbare' moordzaak door hemzelf ontrafelde hint op te volgen en daarbij nog meer aanwijzingen vindt bij onderzoek naar een als dekmantel dienend plaatselijk sterfgevalletje.

Klinkt simpel.
Is het ook.

(Of anders leest u maar even die zevenhonderdzevenendertig pagina's er op na. Lijkt veel. Valt mee)

Maar dan errug goed uitgewerkt. Ik had het ook wel een beetje kunnen vermoeden toen ik las dat Hayes ook filmscripts schrijft. Het leest als een trein, is nergens te langdradig, niet terzake of saai en op het eind weet je dat alle verhaallijnen vernuftig in elkaar gevlochten zijn.

Puntje van kritiek: her en der wat ongeloofwaardigheidsdingetjes. Die Saraceen fabriekt wel erg voortvarend en goochem zo'n onverslaanbaar virus in elkaar en Pelgrim is net even té slim in z'n eentje en vertoont lichtelijke Jack Bauer trekjes.

Al met al wel een van de betere thrillers die ik gelezen heb. En hoewel sequels per definitie altijd tegenvallen (The Empire Strikes Back uitgezonderd), ben ik wel zeer erg benieuwd naar een vervolgverhaal.

Naar boven afgerond: 5*

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ron van Galen