Geen excuus om dit verhaal niet te lezen!

Joop is de zangeres van de WHO, een band en tegelijkertijd een hechte vriendengroep. Als haar beste vriend Dennis een vriendin krijgt, wordt deze al snel ook een onderdeel van de club. Zelfs Joops positie als zangeres komt in gevaar door deze concurrentie. Gelukkig vraagt haar zusje Emma haar mee naar Parijs, waar Emma woont. Joop verheugt zich erop om even uit haar kleine dorpje weg te kunnen. Maar in Parijs gaat alles net even wat anders dan ze had verwacht, mede dankzij een voorheen onbekende grootvader en Emma's vriendin Naomi. Wanneer Joop weer terugkeert naar huis is ze niet meer dezelfde, en ook in haar wereld is niks meer zoals het was. Hierdoor ontstaan nieuwe kansen, maar ook nieuwe problemen. Kan de nieuwe Joop het aan?  

Een gezin zoals dat van Joop kom je niet zo vaak tegen: ze heeft twee moeders en twee vaders. Toch is het verhaal erg herkenbaar, door onderwerpen zoals het “ultieme zz-gevoel” (oftewel vlinders in je buik), groepsdruk en pubers die steeds zelfstandiger worden. Dit alles wordt vergezeld door vlagen van mooie lyrics van Nederlandse artiesten.  

Schrijfster Ingrid Kluvers heeft naast een goede muzieksmaak ook een vrouw. Het heeft haar veel moeite gekost om voor haar homoseksualiteit uit te komen en dit vindt ze dan ook een belangrijk onderwerp. Dat is het zeker, boeken hierover zijn nog steeds zeldzaam. Hierdoor is dit verhaal echt een must read voor oud en vooral jong, homo en hetero.   Een spannend uitstapje naar Parijs zorgt voor zelfacceptatie bij Joop, wat grappig is omdat juist in Parijs zelfacceptatie nog een ding is. De term zelfacceptatie wordt hier expres gebruikt, aangezien je anderen niet kan accepteren voordat je dat bij jezelf hebt gedaan.  

Iedereen, elk mens, we zijn altijd anders. Al woon je in Amsterdam of in een klein boerendorpje, uiteindelijk willen we wel allemaal hetzelfde: geliefd zijn. Het proces van geven en ontvangen van liefde kan voor onzekere maar ook ontroerend mooie momenten zorgen, zelfs als je vijftien bent en nog nooit eerder zoiets mee hebt gemaakt. Elke lezer zou zich minstens één keer door Ingrid over de schouders van Joop moeten laten mee kijken, naar wat ze allemaal meemaakt. Leerzaam en wat al eerder genoemd werd: belangrijk, omdat dit soort thema’s gelezen en herlezen moeten worden. Iedereen, elk mens, we zijn altijd anders. Maar door dat in het licht te brengen krijgen we pas gelijkheid. Er is geen excuus om dit romantische en gezellige verhaal niet te lezen!