Intrigerende kijk in de manipulatieve cheerleadingwereld

Megan Abbott studeerde af in de Engelse en Amerikaanse literatuur en gaf vervolgens les op drie universiteiten. Haar passie voor woorden en haar kennis over het dagelijkse leven in de schoolbanken geven goede ingrediënten voor een thriller op campus. De Edgar Allan Poe Award-winnares en journalist deed voor haar thriller Daag me uit  een stapje terug; ze kroop niet in de huid van studenten maar in die van scholieren.

Het leven gaat z’n gangetje voor de populaire cheerleaders Beth en Addy. De meiden hebben macht en aanzien, maar alles verandert als de oude coach plaatsmaakt voor een nieuwe; Coach Colette. De vrouw is ambitieus. Ze wil dat de cheerleaders boven zichzelf uitstijgen en mee gaan doen aan competities. De meisjes worden al snel meegesleept door het enthousiasme van Coach Colette, die  al snel op handen wordt gedragen. Vooral met Addy heeft ze een goede band, tot grote ontzetting van Beth, de oorspronkelijke aanvoerder van het team.
Colette worstelt ondertussen met een liefdeloos huwelijk en laat haar oog vallen op een man die scholieren werft voor het leger. Dit leidt tot nog meer ergernis bij Beth, die zelf al tijden achter hem aan zit. Het dagelijkse leven op school wordt echter bruut verstoord als iemand zelfmoord pleegt en het team onder de loep wordt genomen door de politie. Addy zet alles op alles om achter de waarheid te komen; want wat is er nou echt gebeurd?

Daag me uit  is geen standaard thriller. In plaats van het opbouwen van spanning focust Abbott zich meer op onderlinge verhoudingen tussen tienermeisjes, de soms gevaarlijke obsessie voor anderen, ontwikkelende seksualiteit en de drang als cheerleaders om zo slank mogelijk te blijven. Wie een thriller verwacht met als hoofddraad het wie, wat en waarom komt dan ook bedrogen uit. De schokkende elementen zitten hem meer in de meisjes zelf en hoe ver ze willen gaan om er zelf beter van te worden. Abbott doet dit goed; de personages zijn sterk opgebouwd, misschien juist omdat ze allemaal hun tekortkomingen hebben.

Een storend element in het boek is de vervaging van de scheidslijnen tussen rolmodellen zoals Coach Colette en de cheerleaders. Abbott heeft dit wellicht expres gedaan om haar plot te ondersteunen, maar het komt de geloofwaardigheid niet ten goede. Ook al is Coach Colette slechts 21 jaar, erg professioneel is het niet om de hele groep ieder weekend uit te nodigen in huis en ook nog eens dronken te worden met de (natuurlijk minderjarige) meisjes. En waar zijn de ouders in het verhaal? De cheerleaders lijken te kunnen gaan en staan waar ze willen, ongeacht het tijdstip of de manier waarop ze weer thuis komen.

Desondanks heeft Abbott een intrigerende schrijfstijl. Ze weet te boeien en je kruipt met gemak in het hoofd van Addy. Een hoogstaande thriller is Daag me uit  niet, maar een vermakelijk en enigszins verrassend boek is het wel.