Bijzonder verhaal over het leven van weleer

Hilda groeit op onder het toeziend oog van Sannatante, nadat haar vader naar Amerika verdween en haar moeder onmogelijk voor haar kon zorgen. Ze leven op een Finse boerderij waar ze leven op het ritme van de seizoenen: hooien, koeien melken, huishouden.... Daarnaast krijgt Hilda ook lessen over lezen, schrijven en het geloof. Als Hilda als tiener per ongeluk zwanger geraakt, is ze niet meer welkom op de boerderij en vlucht ze. Op haar nieuwe boerderij ontmoet ze Helli, die grote dromen heeft voor haar eigen en Hilda's toekomst in de stad...

Toen ik begon te lezen dacht ik even: oei, waar ben ik aan begonnen! Ik moest heel hard wennen aan dit boek, achteraf gezien vooral omdat het verhaal begint met Hilda als kind. Ik merkte al eerder dat ik het moeilijk vind als we zo'n verhaal door kinderogen meemaken, maar gelukkig groeit Hilda vrij snel op naar een tiener en toen pakte het verhaal mij hélemaal in. Ik kon gewoon niet meer stoppen met lezen en las op een woensdagnamiddag de laatste 300 pagina's van het boek in één ruk uit.

Ik vond het fascinerend om te lezen over Hilda's harde leven, hoe hard het verschilt met mijn eigen leven. Het is een eyeopener. Natuurlijk wist ik dit ergens wel, maar het was helemaal anders om er zo middenin te zitten. Ik leefde erg met Hilda mee.

Susanna Alakoski heeft een bijzondere schrijfstijl. Ik vind het in dezelfde stijl als de boeken van Carmen Korn en Kristina Sandberg, en dat zijn toevallig twee auteurs die al in mijn favorietenlijsten zijn beland. Al deze vrouwen schrijven op een afstandelijke manier, met veel beschrijvingen, maar op een of andere manier kruipen de personages toch onder je huid. Ik vond het geweldig!

Ik ben dus een héél grote fan van dit boek en kan niet wachten tot deel 2 gaat verschijnen. Ik weet dat niet iedereen een fan gaat zijn van dit boek en de schrijfstijl, maar ik dus voor 100% wel!

Ik heb maar één klein puntje van kritiek, en dat is dat ik graag bij de hoofdstukken of de delen in het verhaal jaartallen had gezien, zodat je die als lezer beter kon plaatsen. Niet alles wordt chronologisch verteld (maar 80% van het boek wel, geen zorgen), waardoor ik bij een deel in het boek wat verward was.