Vermakelijk

maar als thriller onvoldoende,Suzanne Hazenberg debuteerde 13 jaar geleden met de roman De vrouw van Emile. Als scenarioschrijfster is ze verantwoordelijk voor de scripts van honderden afleveringen van soaps als Goede tijden, slechte tijden en Goudkust. Obstructie is haar eerste literaire thriller. Hoewel thriller…

Obstructie vertelt het verhaal van jurist Dink Storp, achtenveertig – bijna negenenveertig – jaar oud en heel ongelukkig. Hij zit zijn tijd uit op het bedrijf waar hij werkt, waarvan hij een groot deel van de dag op het toilet doorbrengt. Dink heeft last van obstipatie. Een serieus probleem, maar Dink heeft daarnaast ook nog eens last van een agressieve vorm van ‘midlifecrisis’. Het leven overkomt hem en met dat wat hem overkomt, is hij nooit tevreden. Dan krijgt hij in korte tijd twee keer slecht nieuws te verwerken en zint Dink op ultieme wraak.
Obstructie is verpakt in de bekende Anthos-vormgeving voor literaire thrillers. Op de cover siert een close-up beeld van een toiletrol – achteraf een begrijpelijke en goede vondst – en op het etiket staat onder de titel toch echt ‘literaire thriller’. Een belofte waarvan het tweede woord niet, maar dan ook echt niet wordt waargemaakt. Het enige spannende aan dit boek is de vraag wanneer en of het nog spannend gaat worden. Begrijp me niet verkeerd: Obstructie is een klein juweeltje, waar ik me erg mee heb geamuseerd. Het verhaal is goed geconstrueerd, misschien een beetje traag soms, maar goed (erg goed!) geschreven, doorspekt met stevige en vaak uiterst vermakelijke en soms lachwekkende dialogen. Tranen van het lachen rolden over mijn wangen bij de hilarische toiletscènes, want beeldend schrijven kan Hazenberg als de beste.
Maar als thriller beoordeeld – en dat doen we hier – scoort het boek een onvoldoende. Wraak, het beramen van een moord, het zijn nu eenmaal veel voorkomende ingrediënten van een thriller, maar niet elk boek met deze ingrediënten is er ook eentje. In dit geval had ‘roman’ op het omslag de lading vele malen beter gedekt.