Boek met een handleiding

Wat ik daarmee bedoel is dat het een goed boek is, maar tijdens het lezen kunnen sommige dingen wat tegenstaan. Het is pas op het einde (wellicht iets ervoor) dat je begrijpt dat dit een bewuste tactiek van de schrijver was om je op het verkeerde been te zetten. Wat wel mooi is, voor mijzelf dan, was dat ik al vrij snel het besef had dat het of Stef of Leonore moest zijn. Echter, toen Leonore verdween liet ik dat idee varen en dat een auteur zoiets voor elkaar krijgt zonder al te veel nieuwe elementen te introduceren vond ik erg goed. Het was dan ook toen zij verdween dat het voor mij pas een echte pageturner werd, daarvoor vond ik het allemaal wat langdradig soms, ik begreep niet zo goed wat ik met al die relatieperikelen van Stef en Aafke moest en de hoofdstukken over Stef's jeugd vertelden me alleen maar dat er bij hem iets goed fout zat. En daarmee kom ik weer terug op die bewuste tactiek, want door die hoofdstukken moet je gaan geloven dat Stef de moordenaar is of er tenminste mee te maken heeft terwijl dat uiteindelijk niet zo is. Nou ja, onbewust een beetje, maar zeker niet intentioneel. Zoals gezegd, een goed boek dat je pas echt leert begrijpen als je het uit hebt. En nu dat zo is, waardeer ik het des te meer, maar ik kan me goed voorstellen dat als je erin begint je een beetje de weg kwijt raakt en kunt denken dat het langdradig of vreemd is en het daardoor weglegt.