Een boek dat stemt tot nadenken!

Recent kreeg ik de kans om Heartstream van Tom Pollock te recenseren.

De inhoud van het boek sprak me onmiddellijk aan!

Amy is wereldberoemd dankzij de app Heartstream, een app waarmee je je gevoelens met de wereld kunt delen en anderen je gevoelens kunt laten voelen, dankzij vernuftige technologie.
Nadat Amy’s moeder begraven werd, komt ze thuis en ontdekt ze dat er bij haar thuis is ingebroken. Amy kent haar niet, maar haar negeren is onmogelijk.

Wat ik ervan vond:

Het boek snijdt verschillende onderwerpen aan: obsessie (hoe verslaafd kun je zijn aan sociale media/constante aandacht/bevestiging?), verdriet (rouwen), social media, (constante) verbondenheid met elkaar (zij het wel next level in dit boek!), … De thema’s zijn dus best wel actueel in deze digitale wereld. Bovendien stemmen ze tot nadenken. Moeten we wel alles delen?

Het boek is opgedeeld in drie delen met middelgrote hoofdstukken. De hoofdstukken worden afgewisseld tussen Amy en Cat. Ik zeg middelgrote hoofdstukken want ze zijn noch lang, noch kort naar mijn mening. Niet dat dit storend is. Maar je moet natuurlijk wel je aandacht er goed bijhouden.

Je wordt onmiddellijk in het verhaal gegooid, je moet dus niet een eeuwigheid wachten vooraleer je tot het oorspronkelijke verhaal komt. Dat is iets dat ik enorm kan appreciëren in een boek. Het is bovendien best wel filmisch geschreven. Dat leest voor mij heel vlot en maakt het gemakkelijk om het verhaal voor te stellen. Mensen die mijn recensies volgen, weten dat ik graag verhalen lees waarin de auteur ook iets aan de verbeelding van de lezer overlaat, door niet teveel details te beschrijven.

Ook de personages zijn goed uitgewerkt. Dankzij de (overigens welkome) afwisseling tussen Amy en Cat, leer je hen en hun denkwereld best goed kennen. Wat leeft er bij hen, in hen. Wat gaat er in hen om?

Ook de opmaak vind ik tof. De lay-out van elke titel van elk deel doet me denken aan Divergent. Bovendien worden er ook berichtjes vermeld, die leuk zijn vormgegeven, met smiley’s, soms opsommingstekens.
Normaal vind ik dit storend in een boek, maar hier niet. Het hoort erbij wat mij betreft.

Ook over de snelheid van gebeurtenissen kan wat gezegd worden: Het boek is absoluut niet langdradig. Er zit best wat vaart in, onder andere door het feit dat je bijna onmiddellijk tot het eerste punt van het verhaal komt. Gevolgd door het tweede en derde (dat moet natuurlijk ieder voor zich uitmaken wat die punten zijn!). Zeker naar het einde wordt het heel spannend en zit er een razende vaart in. Het komt tot een knap einde.

Het perfecte boek bestaat natuurlijk niet en elk boek en/of elk verhaal heeft minpuntjes. Als ik dan toch enkele minpuntjes moet opnoemen over het boek, zijn het deze:
Waar de auteur zich niet verliest in teveel details, struikel ik soms wel over de (te) lange zinnen. Dit is dus ook wat ik eerder bedoelde met “goed je aandacht erbij houden.”
Soms merk ik ook dat bepaalde stukken quasi letterlijk vertaald werden. Een beetje jammer maar ook hier ieder zijn eigen mening natuurlijk!

Mijn score:
* Thema(‘s): 4.5 * / 5
* Vormgeving: 5 * / 5
* Schrijfstijl: 4 * / 5
* Verhaal: 4.5 * / 5
* Uitwerking personages: 4 * / 5
* Snelheid: 4.5 * / 5

Globale score: 4 * / 5