Must-read voor iedereen!

Heel eerlijk? Het is een heftig boek. De verhalen zijn fictie, maar gebaseerd op waargebeurde feiten. De verhalen zijn zodanig goed geschreven, dat het aanvoelt alsof het (zoals op de flaptekst vermeld) een biografie is van een soldaat uit die tijd. Doordat het dagboek in de “ik-vorm” wordt verteld, kun je je ook weer beter inleven in het verhaal en soms voelt het alsof je er bijna echt bij was. Gelukkig was dat niet het geval.

De wanhoop van de soldaten wordt goed beschreven, je kunt je zo voorstellen wat ze meemaakten.

Persoonlijk vind ik dit boek een must-read voor iedereen, over de hele wereld. De Groote Oorlog mag niet vergeten worden. Ook met de steeds dreigende conflicten die tegenwoordig gangbaar en bijna natuurlijk zijn geworden. Dit boek is een herinnering en een betuiging van respect aan zij die gevochten hebben, soms zelfs 2x, voor onze vrijheid. Dankzij hen leven wij nu opnieuw in een vrije wereld en hebben we wat we nu hebben.

Jongeren moeten dit ook weten en herinneren. Daarom zou dit boek absoluut niet misstaan in de verplichte leesmomenten van de lessen Nederlands/Literatuur.

Ik ben persoonlijk blij dat ik hem gelezen heb. Mijn beide ouders en oma hebben hem ook gelezen en zij waren precies dezelfde mening toegedaan.

De verhalen worden ook afgewisseld met gedichten, die soms het “verloop” van een hoofdstuk beschrijven, zoals een titel van een hoofdstuk. Er zitten hele mooie gedichten tussen, maar ook trieste gedichten.

Deze gedichten werden geschreven door Marc Geyens, uitgever van “Het Punt” en zelf ook schrijver en dichter. Hij werd geïnspireerd door de indrukwekkende herinneringen aan de Groote Oorlog in Ieper, zoals de vele grote begraafplaatsen van de vele gesneuvelde soldaten in Flanders’ Fields.

Overigens is de titel ook heel erg goed gekozen, is het een “Loopgravenhel” of een “Loopgravenheld”? Aan jou om te oordelen!