Lezersrecensie
Als wij schurken waren
In het verhaal volgen we een groep van zeven studenten die aan de kunstacademie studeren. In dit leerjaar ligt de focus van hun studie vooral op het bestuderen en uitvoeren van het werk van Shakespeare. De groep gaat zo op in het toneelspel dat de realiteit en het spel in elkaar verweven raken.
De groep heeft tijdens hun studie een vaste rolverdeling opgebouwd. Deze rolverdeling is zowel in hun sociale kring als in de toneelstukken die ze spelen onveranderd gebleven. Totdat de docenten voor een toneelstuk besluiten een andere rolverdeling te kiezen. Deze verandering heeft ook buiten het toneel invloed op de groep. Vriendschap verandert in onderlinge rivaliteit en dat heeft grote gevolgen …
Na 10 jaar gevangenisstraf komt Oliver vrij voor een moord die hij mogelijk gepleegd heeft. Rechercheur Colborne staat op het punt om met pensioen te gaan. Er is alleen nog een prangende vraag waar hij mee is blijven zitten.
Is Olivier nu wel of niet verantwoordelijk voor de moord van tien jaar geleden?
De auteur heeft met haar theatrale schrijfstijl een mooi verhaal neergezet. Het verhaal zit overzichtelijk in elkaar en is geschreven volgens de structuur van een toneelstuk. Het verhaal bevat veel citaten van Shakespeare, wat ik persoonlijk een waardevolle toevoeging voor het verhaal vond.
Ondanks de mooie schrijfstijl sprak het verhaal mij persoonlijk niet zo aan. Het verhaal heeft een langzame start en er worden veel personages in het verhaal geïntroduceerd. Deze combinatie zorgt ervoor dat ik het lastig vond om mijn aandacht er goed bij te houden.
Naarmate het verhaal vordert wist de auteur mij wel meer in het verhaal te betrekken. Je leert de personages uiteindelijk goed kennen. De onderlinge dynamiek tussen de personages was interessant. Het is niet altijd duidelijk te onderscheiden of ze nu een rol spelen en wanneer ze zichzelf zijn. Dit aspect van het verhaal intrigeerde mij.
Als wij schurken waren is een mooi geschreven theatraal verhaal met een flinke dosis drama.
Liefhebbers van theater en Shakespeare zullen dit verhaal zeker kunnen waarderen.
De groep heeft tijdens hun studie een vaste rolverdeling opgebouwd. Deze rolverdeling is zowel in hun sociale kring als in de toneelstukken die ze spelen onveranderd gebleven. Totdat de docenten voor een toneelstuk besluiten een andere rolverdeling te kiezen. Deze verandering heeft ook buiten het toneel invloed op de groep. Vriendschap verandert in onderlinge rivaliteit en dat heeft grote gevolgen …
Na 10 jaar gevangenisstraf komt Oliver vrij voor een moord die hij mogelijk gepleegd heeft. Rechercheur Colborne staat op het punt om met pensioen te gaan. Er is alleen nog een prangende vraag waar hij mee is blijven zitten.
Is Olivier nu wel of niet verantwoordelijk voor de moord van tien jaar geleden?
De auteur heeft met haar theatrale schrijfstijl een mooi verhaal neergezet. Het verhaal zit overzichtelijk in elkaar en is geschreven volgens de structuur van een toneelstuk. Het verhaal bevat veel citaten van Shakespeare, wat ik persoonlijk een waardevolle toevoeging voor het verhaal vond.
Ondanks de mooie schrijfstijl sprak het verhaal mij persoonlijk niet zo aan. Het verhaal heeft een langzame start en er worden veel personages in het verhaal geïntroduceerd. Deze combinatie zorgt ervoor dat ik het lastig vond om mijn aandacht er goed bij te houden.
Naarmate het verhaal vordert wist de auteur mij wel meer in het verhaal te betrekken. Je leert de personages uiteindelijk goed kennen. De onderlinge dynamiek tussen de personages was interessant. Het is niet altijd duidelijk te onderscheiden of ze nu een rol spelen en wanneer ze zichzelf zijn. Dit aspect van het verhaal intrigeerde mij.
Als wij schurken waren is een mooi geschreven theatraal verhaal met een flinke dosis drama.
Liefhebbers van theater en Shakespeare zullen dit verhaal zeker kunnen waarderen.
1
Reageer op deze recensie
