Lezersrecensie
Soldaat Wojtek
Op de kaft van Soldaat Wojtek staat een beer met soldatenbaret op zijn kop. Hoe is Wojtek erelid geworden van het Tweede Poolse Korps? Dat is de centrale vraag die in Soldaat Wojtek centraal staat. Deze beer werd als jong door Poolse soldaten gevonden tijdens de Tweede Wereldoorlog en opgenomen als een van hen. Ik vind Soldaat Wojtek een vermakelijk boek, dat heel geschikt is voor het beoogde lezerspubliek (10-12 jaar).
Ten eerste gebeurt er in bijna ieder hoofdstuk wel wat grappigs in dit verhaal. Een beer zit nooit stil en dat merk je. Gelijk in hoofdstuk 1 rent Wojtek door de onderbroeken aan een waslijn: “Boven op de kop van de beer lagen wel tien onderbroeken”. (p. 7), maar later in het boek klimt hij ook in palmbomen (p. 46) eet de voorraad van het legerkamp op (p. 47) of bedelt bij iedereen om sigaretten en bier (p. 119). Geen typische beer dus!
Ten tweede leer je onbewust heel veel over de Tweede Wereldoorlog. Soldaat Wojtek heeft echt bestaan en alles wat in het boek gebeurt, heeft echt plaatsgevonden. Voor het lezen van dit boek had ik geen dat het Tweede Poolse korps bestond en wat zij deden. Ze leverden bijvoorbeeld wapens aan het het front: “De mannen van de bevoorrading bleven week in week uit nieuwe munitie aanvoeren naar hun kameraden aan het front.” (p. 73).
Verder is het taalgebruik heel geschikt voor het lezerspubliek. Er worden weinig moeilijke woorden gebruikt, waardoor het verhaal goed te volgen is. Ook de toevoeging van kleine kaartjes helpt bij het begrijpen van het verhaal. Zo zie je op p. 19 een kaartje waarop de reis van de soldaten wordt weergegeven. Dit helpt voor de beeldvorming bij de tekst: “De soldaten hadden nog een lange weg te gaan. Die avond zouden ze de grens met Irak bereiken en daarna zou het nog een paar dagen duren voor ze via Syrië en Jordanië in Palestina aankwamen.” (p. 18).
Al met al denk ik dat dit boek uitermate geschikt is voor kinderen van 10 tot 12 jaar. Het is leuk om te lezen, vanwege de vele grappige gebeurtenissen. Onbewust leer je veel over de Tweede Wereldoorlog en het taalgebruik en gebruik van kaartjes, zorgt ervoor dat je het verhaal goed kan volgen.
Ten eerste gebeurt er in bijna ieder hoofdstuk wel wat grappigs in dit verhaal. Een beer zit nooit stil en dat merk je. Gelijk in hoofdstuk 1 rent Wojtek door de onderbroeken aan een waslijn: “Boven op de kop van de beer lagen wel tien onderbroeken”. (p. 7), maar later in het boek klimt hij ook in palmbomen (p. 46) eet de voorraad van het legerkamp op (p. 47) of bedelt bij iedereen om sigaretten en bier (p. 119). Geen typische beer dus!
Ten tweede leer je onbewust heel veel over de Tweede Wereldoorlog. Soldaat Wojtek heeft echt bestaan en alles wat in het boek gebeurt, heeft echt plaatsgevonden. Voor het lezen van dit boek had ik geen dat het Tweede Poolse korps bestond en wat zij deden. Ze leverden bijvoorbeeld wapens aan het het front: “De mannen van de bevoorrading bleven week in week uit nieuwe munitie aanvoeren naar hun kameraden aan het front.” (p. 73).
Verder is het taalgebruik heel geschikt voor het lezerspubliek. Er worden weinig moeilijke woorden gebruikt, waardoor het verhaal goed te volgen is. Ook de toevoeging van kleine kaartjes helpt bij het begrijpen van het verhaal. Zo zie je op p. 19 een kaartje waarop de reis van de soldaten wordt weergegeven. Dit helpt voor de beeldvorming bij de tekst: “De soldaten hadden nog een lange weg te gaan. Die avond zouden ze de grens met Irak bereiken en daarna zou het nog een paar dagen duren voor ze via Syrië en Jordanië in Palestina aankwamen.” (p. 18).
Al met al denk ik dat dit boek uitermate geschikt is voor kinderen van 10 tot 12 jaar. Het is leuk om te lezen, vanwege de vele grappige gebeurtenissen. Onbewust leer je veel over de Tweede Wereldoorlog en het taalgebruik en gebruik van kaartjes, zorgt ervoor dat je het verhaal goed kan volgen.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van SaraTX650
Gesponsord
Een Nederlander en een Française, twee talen, twee culturen. Twee werelden. Een arts en een studente kunstgeschiedenis. Louter tegenstellingen, maar één grote liefde. Groot genoeg?
