Meevoelen in het duister van een pedoseksueel , kan zoiets ?

Inge Schilperoord (1973), een forensisch psycholoog , maakte haar eerste debuut in de schrijverswereld met de publicatie van haar debuutroman Muidhond in 2015. Per definitie kroop Schilperoord in de huid van een pedofiel, Jonathan, een laat twintiger, die aan het worstelen is met zijn seksuele voorkeur. Dit is niet voor elke schrijver weggelegd.

Jonathan, is een introverte, vermoedelijk lager begaafde man die in een verstikkende situatie leeft met zijn moeder.Hij zat voor een periode vast in de gevangenis, maar wegens gebrek aan bewijslast is hij vrijgesproken van de aanklachten van aanranding van buurmeisje Elizabeth. Een nieuwe veroordeling hangt hem nog boven het hoofd.Na zijn verlaat keert hij terug naar zijn moeder. Daar aangekomen wordt Jonathan snel gefascineerd door het buurmeisje Elke (10).

Schilperoord heeft zo’n geloofwaardig en menselijk karakter neergezet dat je als lezer bereid bent je sympathie op te laten rekken tot het onbehaaglijk wordt.Ze weet de dialogen en gedachten zo te omschrijven dat je als lezer aanwezig bent en wilt ingrijpen. Schrijfster Inge Schilperoord maakt behoorlijk veel gebruik van korte zinnen. Af en toe verlang je naar een wat langere zin.De lezer kan ook veel opsommingen verwachten.

Kortom, als forensisch psycholoog is Schilperoord in de unieke positie haar vakkennis met haar schrijftalent te kunnen combineren. Het is een knappe debuutroman die de lezer de gelegenheid stelt een idee te krijgen van de binnenwereld van een pedofiel.