Vereenvoudigd verhaal, maar met prachtige tekeningen

Ed Franck schreef zijn bewerking van Alice in Wonderland ongeveer 150 jaar nadat het origineel verscheen van Lewis Carroll. Deze vertaling is echter gebaseerd op een Franse vertaling, waardoor het logisch is dat bepaalde elementen uit het origineel er simpelweg niet meer in zitten. Bovendien heeft Ed Franck deze versie geschreven met een jong, maar eigentijds publiek voor ogen. Dat kan verklaren waarom deze versie wat vereenvoudigd aanvoelt. Niet alleen gebruikt hij simpelere woorden, alles wordt ook heel erg uitgelegd en sommige passages zijn vollédig geschrapt. In grote lijnen blijft het verhaal wel hetzelfde, maar toch is het jammer dat de humor en diepgang van het origineel niet tot uiting komt in deze versie. Ook het karakter van Alice verandert soms een beetje door de vrije vertaling. Uiteraard is het niet gemakkelijk om in een vertaling dezelfde woordgrapjes en spitsvondigheden te gebruiken, maar desondanks komt de Nederlandse vertaling van bijvoorbeeld Sofia Engelsman veel dichter bij het origineel dan die van Ed Franck. Wellicht was het ook zijn bedoeling niet om zo dicht bij het origineel te komen, maar eerder om een mooi kinderboek te maken. Dat is zeker gelukt, vooral dankzij de prachtige illustraties van Rebecca Dautremer. De illustraties zijn soms een beetje duister, soms grappig, maar altijd blakend van het talent. In tegenstelling tot Ed Franck slaagt Rebecca Dautremer er wel in om de unieke, mysterieuze sfeer van het Wonderland om te zetten op papier. En dat maakt het, in combinatie met het fijne formaat en papier, een pareltje om in je kast te hebben staan.