Lezersrecensie
Dit boek geeft je kippenvel!
1939, er hangt oorlog in de lucht boven Londen. De zusjes Hazel en Flora worden door hun moeder naar een veilige toevluchtsoord ondergebracht. Daar worden ze door een liefhebbende moeder, Birdie, en haar zoon Harry meegenomen naar hun nieuwe thuis, zolang de oorlog woedt.
Hazel draagt zorg van haar zusje door een fantasiewereld te creëren voor haar, genaamd Whisperwood.
Op een dag wordt Flora vermist, terwijl ze aan het spelen is langs de oever van de Theems. Hazel voelt haar hierdoor enorm schuldig en gaat op zoek naar Flora.
Twintig jaar later is Flora nog steeds niet gevonden en werkt Hazel in een boekenwinkel in Londen. Op haar allerlaatste werkdag in deze boekenwinkel, krijgt Hazel een prentenboek in haar handen, genaamd ‘Whisperwood en de rivier van sterren.’
Is dit hét teken dat Flora nog leeft? Hazel gaat op onderzoek uit en stuit op enkele verrassingen…
Ik mocht deze prachtige roman lezen voor de Libelle Leesclub. In eerste instantie sprak de cover en achterflap me niet meteen aan, maar wauw wat heb ik me vergist! Deze roman heeft alles wat een goed verhaal nodig heeft. Het neemt je mee op sleeptouw in de zoektocht naar Flora, het zet je op het verkeerde been en het bezorgt je kippenvel.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdzones, namelijk 1940 en 1960. Er wordt voortdurend gewisseld tussen beide. Er passeren veel personen de revue, maar het wordt niet ingewikkeld.
Met zijn 462 pagina’s is het geen dun boekje, maar het leest als een trein, doordat je meegezogen wordt in het verhaal en je wilt gewoon zo snel mogelijk weten of het een goede afloop kent.
Kortom het is een prachtig verhaal dat je af en toe tranen bezorgd, maar ook een glimlach. Dit boek zal ik niet snel van me kunnen afschudden.
Bedankt Libelle voor deze prachtige roman!
Hazel draagt zorg van haar zusje door een fantasiewereld te creëren voor haar, genaamd Whisperwood.
Op een dag wordt Flora vermist, terwijl ze aan het spelen is langs de oever van de Theems. Hazel voelt haar hierdoor enorm schuldig en gaat op zoek naar Flora.
Twintig jaar later is Flora nog steeds niet gevonden en werkt Hazel in een boekenwinkel in Londen. Op haar allerlaatste werkdag in deze boekenwinkel, krijgt Hazel een prentenboek in haar handen, genaamd ‘Whisperwood en de rivier van sterren.’
Is dit hét teken dat Flora nog leeft? Hazel gaat op onderzoek uit en stuit op enkele verrassingen…
Ik mocht deze prachtige roman lezen voor de Libelle Leesclub. In eerste instantie sprak de cover en achterflap me niet meteen aan, maar wauw wat heb ik me vergist! Deze roman heeft alles wat een goed verhaal nodig heeft. Het neemt je mee op sleeptouw in de zoektocht naar Flora, het zet je op het verkeerde been en het bezorgt je kippenvel.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdzones, namelijk 1940 en 1960. Er wordt voortdurend gewisseld tussen beide. Er passeren veel personen de revue, maar het wordt niet ingewikkeld.
Met zijn 462 pagina’s is het geen dun boekje, maar het leest als een trein, doordat je meegezogen wordt in het verhaal en je wilt gewoon zo snel mogelijk weten of het een goede afloop kent.
Kortom het is een prachtig verhaal dat je af en toe tranen bezorgd, maar ook een glimlach. Dit boek zal ik niet snel van me kunnen afschudden.
Bedankt Libelle voor deze prachtige roman!
1
Reageer op deze recensie