Een toegankelijk boek over een zwaar onderwerp

Met “Je gaat toch geen gekke dingen doen”, biedt Aefke ten Hagen op een luchtige manier een handboek voor een bipolaire stoornis. In het dagboek van Francis word je in korte stukjes, soms van minuut tot minuut en soms in sprongen van weken of maanden, meegenomen in haar leven met haar partner Erwin en haar 2 jongen zonen. Het dagboek is opgevrolijkt met illustraties van Iris Boter.

In dagboekvorm lees je hoe Francis diep gebukt gaat onder een depressie en hoe ze himmelhoch jauchzend in haar manie behoorlijk uit de bocht vliegt. Hier en daar tref je een informatieve pagina aan die wat meer informatie geeft over bijvoorbeeld een noodplan en of je nu wel of niet op je werk moet vertellen over je diagnose.

Het boek gaat verder niet in over achtergrond en hoe de omgeving van Francis haar stoornis ervaart. En dat zou het verhaal wellicht wel wat verrijkt hebben.

Hoewel het absoluut knap is om een bipolaire stoornis bespreekbaar te maken en dat op een luchtige manier in een boek te gieten, zorgt juist die luchtigheid ervoor dat je net niet gegrepen wordt door het verhaal. Er staan absoluut passages in het boek waardoor je een brok in je keel krijgt, maar dat het boek voor een lach en traan zou zorgen, is niet helemaal waargemaakt. Wel is het een toegankelijk boek voor iedereen die wil lezen over hoe het is om een bipolaire stoornis te hebben, maar geen trek heeft in een zware, dikke pil.