Als je veel Stephen King verhalen gelezen hebt, dan herken je na verloop van tijd een bepaald patroon in zijn boeken: Het eerste kwart van het boek moet je echt worstelen om in het verhaal te geraken, daarna gaat het steeds vlotter en op het einde ben je op de top van je stoel pagina na pagina om aan het slaan. Wat dit betreft was dit boek weinig anders voor mij. De vervloeking is misschien niet King zijn beste verhaal ooit, maar het is er zeker wel een van zijn leukere. Het plot is origineel, de hoofdpersonage, een dikke advocaat die steeds magerder wordt, wordt als een uiterst onsympathiek iemand ge‹ntroduceerd maar verdient gaandeweg het boek toch empathie van de lezer ‚n vanaf de tweede helft is dit boek best wel een spannende thriller te noemen. Een typisch haflopen einde zoals je die bij nog wel meer boeken van Stephen Kind vindt. En Stephen King is heel goed om in het brengen van een wel heel typisch Amerikaanse setting (automerken, voor- en familienamen, maar zelfs zaken als een aan coca‹ne verslaafde huisdokter), op een manier die ook de gemiddelde Europese lezer aanspreekt.