karikaturale West-Vlaamse griezeltopper

Ik vind dit boek een uitermate geschikt griezelboek dat erin slaagt de genreclichés op een voor kinderen afdoende leuke manier te brengen.

Voor eerst vooral mijn complimenten voor de setting: Er wordt met man en macht gebouwd aan een subtropisch zwemparadijs (met speciaal diep duikersbad). De grond waarop dit gebouw moet komen, is echter vervloekt. In het tijdens de tweede wereldoorlog drooggelegde moeras leeft een monster uit de oertijd dat bij contact met water aan het moorden gaat.

Patrick Lagrou durft griezelige scenes schrijven waarbij hij nét niet het onsmakelijke aan de lezer toont, maar wel heel erg met dat randje speelt. Het is één van de sterkste kanten van dit boek. Het getuigt ook van Lagrou zijn talent om zowel spanning als een grimmige sfeer te laten opbouwen.

De climax heeft iets weg van een Hollywood actiefilm, inclusief straaljagers die overvliegen en klaar staan het zwembad te bombarderen. Niet iedereen zal dit kunnen smaken, maar ik ben zeker dat een boel kinderen en jonge tieners dit wel kunnen. Het is in ieder geval foutloos en sfeervol neergeschreven.

zijn er dan geen minpunten?
De taal had iets meer geredigeerd mogen worden. Ik kom net als meneer Lagrou uit West-Vlaanderen en voor mij is het allemaal wel oke, maar ik vrees dat mensen uit andere provincies (of Nederland) misschien toch wel moeite gaan hebben bij sommigen zinsbouw. Voorbeeld: '...dat Evelien een zucht van opluchting had geslaakt, toen ze bij het thuiskomen zag dat haar moeder een hele dag op haar werk moest zijn.' Zo zeg ik dat inderdaad als rasechte Oostendenaar, wanneer ik 'ABN' moet spraken, maar of men dit in pakweg Amsterdam ook zo zegt?

Erger vind ik dat de karakterschets van de personages een (ik vermoed onbewuste) West-Vlaamse karikatuur hebben meegekregen. De autoritaire moeder, een jongen van een jaar of 14-16 die nauwelijks lijkt te puberen (toegegeven, dit boek is voor jongere kinderen geschreven) en er alles aan doet een voorbeeldige schooljongen te zijn, medeleerlingen die dan weer enkel de leerkracht willen bezighouden, een vriendin met een brommer maar die blijkbaar niet kan rijden met dat ding, een grootvader die over de Duitse bezetter praat of zelfs van die zaken zoals de zoon van de burgemeester die blijkbaar veel meer mag dan de gemiddelde scholier uit het dorp. Ja ze komen me even bekend als afgezaagd over.
Ook in West-Vlaanderen leven we inmiddels niet meer zoals in 1960...

Kortom een uitstekend leesboek dat scoort, maar nog hoger had kunnen scoren moest het net iets minder 'simpel en gewoon' hebben willen doen.