Harde misdaad maar de film was beter

Na het zien van de Vlaamse film De behandeling kreeg ik interesse in deze auteur. Ik verwachte me aan meer dan aan hard boiled misdaad: ik verwachte een straaltje terror\horror.

Deze verwachting is gedeeltelijk ingelost. De seriemoordenaar uit dit boek heeft wat je van een slechterik verwacht, hij is een wolf in schaapsvacht. Bepaalde details zijn goor. Het geheel erg realistisch.

Vragen of dit boek donker is, is als vragen of het warm is terwijl de Woestijnzon gaten in je arm brandt. Toch vond ik de verfilming van de behandeling donkerder. Vogelman heeft ook de typische hard boiled politieman verhaallijn: slechte relatie met partner, vreemdgaan, ambras... Tja. Liever wat meer suspense dan!

De vertaling vind ik erg twijfelen tussen oerbrits en verhollandsend, vooral als het op straattaal aankomt. Tja, ik kon er mee leven, mijn vriendin legde het boek na een paar hoofdstukken weg...

Algemeen kan ik zeggen dat het een goed boek is, maar niet de klassieker die ik had verwacht.