Ik heb eigenlijk niet de gewoonte om recensies te schrijven over het werk van mijn collega's (inderdaad, ik schrijf ook thrillers, zie maar op www.stefaanvanlaere.be of elders op deze site), maar dit keer wil ik graag een uitzondering maken. En wel voor Bavo Dhooge, wiens verzameld thrillerwerk ik hier in één keer graag zou roemen omdat hij een originele stem in thrillerland laat luiden. Ik heb nog niet alle vier zijn thrillers over Pat Somers gelezen (sorry Bavo, maar dat verdomde tijdsgebrek nietwaar...), maar die ik wél gelezen heb (SMAK, Spookbloem en het begin van Star) wisten me bijzonder te bekoren. Bavo balanceert namelijk vakkundig op het slappe koord tussen hilarische toestanden, kitsch, pulp en camp met een zelden geziene flair. En dan zijn er natuurlijk nog zijn andere boeken die hij welhaast sneller schrijft dan de lezers ze kunnen lezen.Kortom, een schrijver naar mijn hart die ik hier graag warm zou aanbevelen. En nee, Bavo heeft mij NIET omgekocht om deze lovende woorden te schrijven, ik meen ze ook. Er is genoeg naijver in de wereld, dacht ik...