Als wetenschap en emoties botsen.

Een mooi verhaal over twee jongeren die elkaar toevallig ontmoeten in een platenwinkel. Hoewel de Jamaicaanse Natasha niets van de Zuid-Koreaanse Daniël wil weten, krijgt Daniël het toch voor elkaar dat ze met hem gaat drinken.
De gesprekken die ze hebben zijn grappig, omdat ze alles zo anders benaderen. Natasha benadert alles vanuit de wetenschap terwijl Daniël, die gedichten schrijft, veel meer met emotie denkt.

'De zon is ook een ster' is anders dan eigenlijk alle andere boeken die ik ooit eerder heb gelezen. Dit omdat er af en toe een hoofdstuk is waarin dieper in wordt gegaan op een onbelangrijk personage of op een woord dat voorbij is gekomen. Het eerste maakt duidelijk dat iedereen een reden heeft om te handelen zoals hij/zij deed, ook al lijkt dat in eerste instantie niet. Het tweede is enorm interessant, omdat je wetenschap en feiten leest over een woord/term. Dit versterkt het personage Natasha.
Tegelijkertijd zijn de stukjes informatie die je krijgt niet zo lang dat het afleidt van het verhaal of oninteressant wordt.

Het tweede dat het boek zo sterk maakt is de schrijfstijl. De schrijfster schrijft zoals een tiener denkt, maar dan in net taalgebruik. Dat is ongelooflijk knap.

Dit boek krijgt van mij vier sterren, omdat ik vond dat het tweede deel minder sterk was. Dit komt ten eerste doordat je steeds minder stukjes informatie krijgt en de gesprekken tussen Natasha en Daniël minder interessant worden, en omdat het verhaal net wat minder geloofwaardig wordt. Hoewel de epiloog een voldaan gevoel gaf, maakte ook dat het verhaal minder geloofwaardig.

Al met al is het zeker wel een gedenkwaardig boek!