Inherente eenzaamheid

Lydia Erneman is een alledaagse vrouw. Een boerendochter uit Zweden, die zich in Noorwegen gevestigd heeft. Ze komt over als een vrij introverte persoon, die toch op haar manier connectie probeert te maken met de wereld om haar heen. Ze heeft een groot hart voor de natuur en dieren, en haar job als dierenarts vormt dan ook een zeer grote kern van haar identiteit. Toch lijkt het of niemand echt tot haar door kan dringen, en stelt ze zelf ook alles in twijfel.

“De eenzaamheid in het leven van Lydia Erneman” is een stil verhaal, dat langzaam voortkabbelt. In elk hoofdstukje wordt er een tijdsprong gemaakt, soms klein, soms groot, waardoor we als lezer het leven van Lydia enkele jaren kunnen meevolgen. En haar leven is heel gewoon, heel alledaags, zoals dat van jou en mij. Dit geeft op bepaalde manieren herkenning, maar toch kon ik me niet helemaal identificeren met Lydia. Hoewel ze haar best doet om de eenzaamheid te bestrijden, blijft ze toch, op haar manier door wie ze is, alleen.