Al het blauw van de hemel!

Emile is zesentwintig wanneer hij te horen krijgt dat hij jong-alzheimer heeft en nog ongeveer twee jaar te leven heeft. Hij wil niet dat zijn familie en vrienden uiteindelijk voor hem moeten zorgen, dus besluit hij om in het geheim een camper te kopen. Hij heeft altijd al een roadtrip willen maken, maar het is er nooit van gekomen. Hij vindt dat het nu de hoogste tijd ervoor is. Maar om alleen te gaan ziet hij toch niet helemaal zitten, dus besluit Emile een online advertentie te plaatsen waarin hij meldt dat hij op zoek is naar een reisgezel. Iemand die dit avontuur met hem wil aan gaan en niet bang is voor de aftakeling van Emile. Een jonge vrouw, Joanne, is de enige die reageert en samen vertrekken ze met de camper door Frankrijk.

Het verhaal start met het plaatsen van de advertentie en dit zorgt ervoor dat de lezer direct in het verhaal zit en op de hoogte wordt gesteld van Emiles plannen. Het gehele boek volg je Emile en Joanne, niet alleen op reis door Frankrijk maar ook op reis naar berusting en zelfontwikkeling. Tijdens de reis worden zowel Emile als Joanne geconfronteerd met hun verleden als zowel met de toekomst. Het verhaal verspringt dan ook regelmatig naar fragmenten uit het verleden. Deze fragmenten bieden de lezer achtergrondinformatie, maar zorgen er soms ook voor dat het originele verhaal zonder reden wordt onderbroken.

Als lezer wordt je vooral meegenomen in het leven en de gedachtegang van Emile. Door middel van dagboekfragmenten, brieven en hersenspinsels leer je Emile goed kennen als personage. Joanne blijft lang een stille, mysterieuze vrouw, maar zodra ze begint met spreken komen er interessante en mooie wijsheden uit. Naarmate het verhaal vordert, leer je ook steeds beter Joanne kennen. Twee vreemden die om elkaar beginnen te geven, het beste met elkaar voor hebben en tot het einde samen blijven.

Ondanks dat het een dik boek is, leest het verhaal enorm vlot. Met een haast poëtische schrijfstijl wordt het verhaal heel sterk neergezet. Naarmate het boek vordert, takelt Emile steeds meer af. Deze fragmenten zijn schrijnend om te lezen, maar enorm sterk neergezet. Ondanks het zware onderwerp en het schrijnende vooruitzicht van het einde, is het geen zwaarbeladen boek. Mélissa Da Costa is erin geslaagd om het verhaal diepgang te geven, maar tegelijkertijd luchtig te houden.

Al het blauw van de hemel is daarom ook zeker een prachtige roman die het lezen waard is!

Bedankt Newbook Collective en Standaard Uitgeverij voor het leesexemplaar!