Wat een goed concept!

Als de nacht eindigt is zo’n boek dat nu al een tijdje ongelezen in mijn boekenkast stond, wat achteraf gezien enorm zonde is en ik zal je zo vertellen waarom!

‘Lya Marlow heeft nog nooit de zon gezien. Sinds een verwoestende zonnevlam de helft van de bevolking wegvaagde, gaat niemand overdag nog naar buiten. Gevangen in haar eigen huis kijkt ze toe haar sterke vader langzaam wegkwijnt door een ongeneeslijke ziekte, terwijl haar moeder druk bezig is met het plannen van de toekomst van haar enige dochter. Lya voelt dat ze móét ontsnappen, al is het maar voor één dag…’

Zoals op de achterkant van het boek wordt geschreven: ‘Een dystopisch debut. Donker, maar met een sprankeltje hoop, glinsterend als de zonsopgang’. Ik vond dit echt een mega goed verhaal. Direct vanaf hoofdstuk 1 zat ik in het verhaal en waande ik mij helemaal in de donkere nachtwereld. Lya is echt een fijn personage om over te lezen. Ze maakt een enorme groei mee in het verhaal. In het begin is ze nogal opstandig, eigenwijs en eigenlijk diep ongelukkig. Langzamerhand verandert Lya van ongelukkig en bang, naar een stoere, dappere meid. Ook haar vriendinnen en de overige personages zijn heel goed neergezet in het verhaal en stiekem heb ik ook wel een beetje een crush op Devan.

Laura schrijft heel gedetailleerd en haar schrijfstijl vind ik daarom erg fijn. Zoals ik al zei, waande ik mij helemaal in de donkere nachtwereld en ook later in het verhaal, kon ik mij alles zo voorstellen. Het verhaal bevat een aantal plot twisten die ik niet had zien aangekomen en mij dan ook blij verrasten. En laten we het alsjeblieft over het einde hebben! Dat. Is. Niet. Eerlijk. Dat kun je mensen niet aan doen, Laura! Maar goed, ik snap het helemaal natuurlijk, want ugh, is het al april? Dan kan ik door in deel 2!