Lezersrecensie
De erfgenaam
In De erfgenaam gaat het over de zeventien-jarige Lena. Lena is samen met haar ouders verhuisd naar Oslo. Daar zal ze naar dezelfde school gaan als de koninklijke tweeling: kroonprins Karl-Johan, Kalle voor vrienden, en prinses Margrethe. Wanneer ze tijdens de eerste les naast Kalle komt te zitten, ontstaat er al snel een vriendschap tussen Lena en Kalle. Hoe dichter Kalle en Lena tot elkaar komen, hoe meer Lena bang is dat de reden waarom ze naar Oslo zijn verhuisd zal uitkomen en dat is nou precies wat ze echt niet wilt. Dat zal haar hele leven op zijn kop zetten.
Het verhaal wordt vanuit Lena's perspectief verteld. De schrijvers hebben moeite gedaan om zich te verplaatsen in de doelgroep van 16/17-jarigen. Waar dit voor mij soms qua taal echt te veel van het goede was, zal het waarschijnlijk bij deze jongere doelgroep prima aansluiten. Ik had persoonlijk veel moeite met het onnodige gebruik van scheldwoorden en de manier waarop er met elkaar werd gepraat door de personages. Ondanks dat, leest de schrijfstijl van de auteurs verder wel erg prettig. Ze schrijven vlot en beeldend. Het boek bevat ook maar 208 pagina's en je vliegt daardoor door het verhaal heen.
Het plot vond ik niet sterk uitgewerkt en het verhaal bevat helaas weinig diepgang. De achterflap doet denken dat het een behoorlijk geheimzinnig verhaal is, maar dat valt reuze mee. De reden waarom Lena met haar ouders is verhuisd, waar ze zo onwijs geheimzinnig over doet tegenover haar nieuwe vrienden, voelde totaal niet realistisch aan. Het beeld dat het schetst, is zelfs wat neerbuigend tegenover jongeren die hetzelfde doormaken.
Dit eerste deel van een nieuwe serie was dus geen geschikt boek voor mij om te lezen. Mede door de gebruikte taal en aanwezigheid van verschillende social media platformen die gebruikt worden, de lengte van het verhaal en het gemak waarmee dit verhaal te lezen is, maakt dat dit boek waarschijnlijk sneller opgepakt zal worden door jongeren van zo'n 14 t/m 17 jaar.
Het verhaal wordt vanuit Lena's perspectief verteld. De schrijvers hebben moeite gedaan om zich te verplaatsen in de doelgroep van 16/17-jarigen. Waar dit voor mij soms qua taal echt te veel van het goede was, zal het waarschijnlijk bij deze jongere doelgroep prima aansluiten. Ik had persoonlijk veel moeite met het onnodige gebruik van scheldwoorden en de manier waarop er met elkaar werd gepraat door de personages. Ondanks dat, leest de schrijfstijl van de auteurs verder wel erg prettig. Ze schrijven vlot en beeldend. Het boek bevat ook maar 208 pagina's en je vliegt daardoor door het verhaal heen.
Het plot vond ik niet sterk uitgewerkt en het verhaal bevat helaas weinig diepgang. De achterflap doet denken dat het een behoorlijk geheimzinnig verhaal is, maar dat valt reuze mee. De reden waarom Lena met haar ouders is verhuisd, waar ze zo onwijs geheimzinnig over doet tegenover haar nieuwe vrienden, voelde totaal niet realistisch aan. Het beeld dat het schetst, is zelfs wat neerbuigend tegenover jongeren die hetzelfde doormaken.
Dit eerste deel van een nieuwe serie was dus geen geschikt boek voor mij om te lezen. Mede door de gebruikte taal en aanwezigheid van verschillende social media platformen die gebruikt worden, de lengte van het verhaal en het gemak waarmee dit verhaal te lezen is, maakt dat dit boek waarschijnlijk sneller opgepakt zal worden door jongeren van zo'n 14 t/m 17 jaar.
1
Reageer op deze recensie