Hardop gelachen!

De NEEhoorn, een prentenboek met een geweldig verhaal en prachtige illustraties. Een boek waarvan ik niet wist wat ik ervan moest verwachten en dat was maar goed ook eigenlijk. De enige verwachting die ik had, was dat het een grappig prentenboek zou zijn en die is uitgekomen.
Er wordt een schattig eenhoorn geboren, maar de eenhoorn zegt op alles ‘Nee’. Om die reden wordt hij omgedoopt tot de NEEhoorn. Zijn ouders zijn ten einde raad, de NEEhoorn wil niks leuks doen. Dan besluit de NEEhoorn op een dag weg te lopen van alle blije eenhoorns. Op zijn weg ontmoet hij verschillende dieren en een prinses. Al deze dieren en de prinses hebben iets bijzonders en krijgen dan ook een andere naam van de NEEhoorn.
Het contrast is groot met de vrolijke illustraties, een boosuitziende NEEhoorn. Maar de prachtige illustraties met pasteltinten laten je volop naar de pagina’s kijken. Aan het begin trekt de auteur de aandacht met tekst op rijm en laat daarna deze manier van schrijven los. Het verhaal bevat een grote doses aan humor en grapjes en bij sommige pagina’s heb ik hardop zitten lachen.
Toen ik het prentenboek dichtsloeg, was ik overigens wel een beetje in de war. Ik zag nog niet helemaal voor me dat ik zo’n boek zou voorlezen aan een groep kleuters. Naar mijn idee snappen die kinderen deze humor nog helemaal niet. Maar ik hoorde later van iemand dat dit prentenboek misschien ook meer geschikt is voor groep 3 en groep 4, waar ze de humor al wel zullen snappen. En dat leek mij ook logischer. Dus bij deze zal ik zeggen: Het verhaal is meer geschikt voor wat oudere kinderen, maar de prachtige illustraties en het algemene verhaal is ook prima geschikt om aan kleuters voor te lezen!