Kinderen van Oekraïne

Kinderen van Oekraïne is een verhaal dat zich afspeelt vanaf de zomer van 1941 in Oekraïne. Op dat moment gaat Oekraïne gebukt onder het regime van Stalin. In 1921 werd Oekraïne verdeeld tussen Polen en de Sovjet-Unie en Oekraïne verloor hiermee de strijd om een onafhankelijk land te worden. Het gebied waarin het verhaal zich grotendeels afspeelt, Volhynië, kwam onder het Poolse bestuur terecht. Toen in 1939 Polen werd binnengevallen door de Sovjet-Unie en nazi-Duitsland, werd ook Polen verdeeld. Het Poolse deel van Oekraïne werd bezet door de Sovjet-Unie. Totdat ook nazi-Duitsland dit gedeelte aanvalt en bezet.

Het verhaal wisselt tussen drie vrouwelijke perspectieven die al jaren geleden familieleden en hun land zijn verloren onder het regime van Stalin en Polen. Wanneer Duitsland Oekraïne binnenvalt, juicht de bevolking dit eerst toe. Totdat ze erachter komen dat de nazi’s nog erger zijn dan het Rode leger van de Sovjet-Unie. De levens van de zeventienjarige Liliya, de volwassen Vika en de twaalfjarige Halya worden wederom op de proef gesteld. Vika doet er alles aan om haar kinderen te beschermen, maar dat gaat niet zo gemakkelijk wanneer zowel de Sovjets als de Duitsers de bevolking van Oekraïne als minderwaardig ziet. Liliya wil vechten voor haar familie, voor haar vrienden en voor haar land. Maar hoe kan ze dit doen, wanneer ze al zoveel is verloren? Voor Halya dreigt terwerkstelling in Duitsland. Zal zij haar familie ooit nog terugzien? Zal het leven dat ze kennen, het Oekraïne dat ze kennen, ooit nog zo zijn als ze zich herinneren? Zullen ze ooit leven in een onafhankelijk land?

Het verhaal begint met een hoofdstuk met historische achtergrond en dit is erg prettig voor de lezer die weinig kennis heeft over de geschiedenis van Oekraïne. Alleen al dit hoofdstuk is schrijnend om te lezen, wat Oekraïne en haar bevolking allemaal al heeft moeten doorstaan als land. Hierna start het verhaal met proloog dat meteen de toon van het verhaal neerzet. Het verhaal wisselt per hoofdstuk van perspectief en het maakt sprongen in de tijd. Op deze manier ervaar je vanuit drie perspectieven de oorlog en de onderdrukking.

Ondanks dat het een heftig onderwerp is en Erin Litteken de gruwelen niet schuwt in dit boek, is ze erin geslaagd het boek luchtig te houden. De dosis informatie die gegeven wordt zorgt ervoor dat je als lezer het verhaal voor je kan zien. De personages worden realistisch neergezet en ondanks hun verschillende afkomst, zullen ze elkaar ontmoeten en elkaar nodig hebben. Alle drie de vrouwen maken een karakterontwikkeling door. Het ene verhaal is hoopvoller dan het andere, de een heeft meer kracht dan de ander, maar alledrie zijn het sterke, strijdvaardige vrouwen.

Het verhaal speelt zich af in een tijdsbestek van 1941 tot en met 1949, maar het had net zo goed in deze tijd kunnen afspelen. Helaas door de oorlog die nu is, de beelden die we daarvan zien, de verhalen die we horen, komt dit boek nog harder binnen dan dat het al deed.

Erin Litteken sluit haar boek af met een nawoord waarin ze een inkijkje geeft in het leven van haar Oekrainse familie en wat de nasleep van de Tweede Oorlog hierop heeft gehad. Dit boek is absoluut een aanrader om te lezen als je meer wilt lezen over de geschiedenis van Oekraïne tijdens de Tweede Wereldoorlog.