Het kleine boek over het grootse leven van een echt mens.

Het klein leven van Norbert Jones is een bijzonder verhaal, juist omdat het gaat over iemand die ieders vader of opa had kunnen zijn. Het geeft een prachtig kijkje in hoe mensen echt denken, de mooie en de minder mooie dingen. Het gaat over loslaten maar het gaat ook over leven.

Norbert is 77 jaar en brengt bijna al zijn tijd door in zijn garage, bij zijn collectie van 19000 voorwerpen die hij door de jaren heen verzamelt heeft. Zijn vrouw Emma kookt elke dag braaf zijn maaltje en maakt zich zorgen over hun dochter Marie en haar nieuwe liefde. Al snel blijkt de collectie meer te zijn dan alleen een soort gekke koopwoede van Norbert, maar Norbert beseft ook dat zijn spullen niet voor altijd in deze garage kunnen blijven staan. Hier op volgt een proces van loslaten, niet alleen van de spullen maar van nog veel meer.

Wat me het meest zal bijblijven van dit boek is de schrijfstijl en hoe echt de personages waren. De dagelijkse situaties en gedachtes vond ik vaak erg grappig beschreven, maar ook wanneer Norbert door een moeilijke tijd gaat blijft hij dicht bij zichzelf. Hij had mijn buurman kunnen zijn, bij wijze van spreken. Ditzelfde geld voor Emma en Marie.
Ook de stukjes van Norbert's leven als kleine jongen die verwoven worden door het verhaal zijn erg mooi, en geven je meer begrip voor zijn personage.

Het boek eindigt voor mij op de perfecte manier, maar hier zouden de meningen sterk over kunnen verschillen.
Ik geef het boek 4 sterren, omdat het gewoon echt goed geschreven is maar het me niet altijd evenveel kon blijven boeien.