Recensie-exemplaar via Zomerkeuning

Ik ben niet vaak emotioneel na het lezen van een boek, maar ik heb toch wat tranen gelaten toen ik deze aan het lezen was. Wat een prachtig verhaal.
We volgen Elizabeth en Tristan. Beide zijn ze gebroken door het verlies van hun partner. Tristan verloor niet alleen zijn vrouw, maar ook zijn zoontje. Hij heeft al zijn emoties uitgeschakeld en hij gedraagt zich zoals iedereen in de stad hem noemt, een monster. Tot hij Lizzie en haar dochter Emma tegenkomt. Samen vinden ze troost en herinneringen aan hun overleden partners. Het is een verhaal over pijn, rouw, verdriet, jezelf verliezen … het is zo eerlijk en prachtig geschreven. Je voelt alle emoties en je wordt meegezogen in het verhaal. Ondanks dat ik niet graag Nederlandse vertalingen lees, kon ik er hier wel doorkijken. Wat een emotionele rollercoaster. Het is echt een rauwe inkijk in het leven van mensen die met zo’n verlies moeten omgaan, en het is prachtig om te zien dat 2 mensen elkaar in het verdriet kunnen vinden. Dit is echt een aanrader!! Dankjewel voor dit recensie-exemplaar!