Oorlog is een kansspel met heel veel verliezers

Het boek van Anke manschot verscheen in 2015 en is nu aan de derde druk toe. Als ik er een waardering op zou plakken zou dat een waardering zijn van 3,5 ster, maar omdat het - helaas - zo actueel en belangrijk is heb ik heb boek gewaardeerd met vier sterren.
Het verhaal begint in 1941 als Amerika wordt aangevallen door Japan. Dave en zijn vriend Joey zijn achttien als ze parachutist worden. Het uiteindelijke doel is D-day , de sprong op Normandië om Europa te bevrijden. Daarna verplaats het oorlogstoneel zich naar Nederland.
Het verhaal wordt onverbloemd opgeschreven en geeft de helse omstandigheden treffend weer. Het is voor de jeugd - 14+ - eens goed te realiseren wat oorlog inhoudt. Zijn vriend Joey komt tijdens een van de vele gevechten om het leven, een tragisch 'hoogtepunt' in dit boek.
Het verhaal wordt afgewisseld met brieven (die komen soms plotseling). Ze zijn geschreven aan Dave's ouders , de ouders van Joey en en zijn geliefde Meghann. Ze zijn cursief gedrukt in het boek.
Het ontroerendst vond ik het eind als we zijn aangekomen in het jaar 1994 en opa Dave met zijn kleinzoon de Amerikaanse begraafplaats in Normandië bezoekt. De hagelwitte kruisen in 'De tuin van de vermisten' en de jeugdige leeftijd op de graven geven een onthutsend beeld. Een van de zinnen in het boek is de kop boven deze beoordeling en die geeft treffend weer dat er geen winnaars maar louter verliezers zijn bij een verschrikkelijke oorlog. Ik heb veel (jeugd)boeken gelezen over de Tweede Wereldoorlog. met het oog op de verschrikkingen in Oost-Europa is het waardevol dat wij herinnerd worden aan de gruwelijkheden. Bachmoet wordt de hel op aarde genoemd, voor Dave en de zijnen was dat 79 jaar geleden Normandië.