Heropvoedingscruise

Maren Stoffels is al jaren niet meer weg te denken binnen de jeugd- en jongerenliteratuur. Zeker in de beginjaren waren de boeken - ondanks de geschetste problematiek - vrij lieflijk.
Dat lieflijke geldt zeker niet voor het nieuwste boek van haar: 'No exit'. Het is een grimmig boek. Uit haar nawoord begreep ik dat ze het idee al enkele jaren (ruim zes) op de plank had liggen, maar ze stelze zich de vraag; 'Kon ik dit wel schrijven?".
Uiteraard, want de meeste jongeren zijn niet zo fijngevoelig. De soms heftige inhoud en ook afloop kasn uiteraard wel gevoeligere lezers raken.
Het hoofdpersonage is Vesper. Ze gaat aan boord van een luxe cruiseschip. Ze denkt aan een luxe vakantiereis per schip, maar haar vader heeft Vesper aangemeld voor een heropvoedingsprogramma en daarbij geldt de mantra 'No Exit'. Het is een plek zodat anderen veilig zijn. 'Het is een heropvoedingsprogramma's van pesters en duurt tien dagen en het worden de tien zwaarste dagen uit je leven Erg onheilspellend en dat is het ook.
Vesper, geregeld opstandig aan boord, sluit vriendschap met de blinde Gwen. De leiding , soms alleen via beeld zichtbaar, is koel en afstandelijk. De deelnemers worden aangesproken met hun nummer, Vesper is 25A. De deelnemers moeten twee fases doorlopen: de karmische en confronterende fase. De karmische fase vind ik wat aansprekender opgeruimd. Wat iemand de ander heeft aangedaan komt ook op het cruiseschip terug.
Aan boord is ook een naar persoon, Springer' genaamd. Een bijnaam met betekenis. Vesper en Gwen hebben een hekel aan hem. Het is een naar heerschap.
Iedereen aan boord is geschokt als er gewonden vallen en helemaal als er dodelijke deelnemers zijn te betreuren.
We lezen het boek hoofdzakelijk vanuit Vesper, maar op driekwart verandert het perspectief naar Gwen en daarna weer naar Vesper.
Ondertussen zijn er dagboekfragmenten waarbij delen tekst zijn weggestreept.
Het boek kent geen florissant einde. Er mag, misschien wel MOET, gehuild worden.
Maren Stoffels' boeken worden vrijwel allemaal aangeschaft voor onze mediatheek, althans als ze voor de doelgroep - voortgezet onderwijs -zijn. Dit boek ,voor lezers vanaf ca. 14 jaar, krijgt sowieso een plek en zal hopelijk veelvuldig de leeskast verlaten.
Het boek heeft een mooie opzet en met treffende titels boven de diverse delen en zet jongeren hopelijk ook aan na te denken over wat pesten doet. Het uiteindelijke thema aan het eind -zal dat uiteraard niet verklappen - is zeer eigentijds.
Dikke vier sterren voor wederom een prima boek van een prima schrijfster. Misschien eens een balletje opgooien bij de collega's om haar op school uit te nodigen.