Boeiend van begin tot eind

Weer een prima leeservaring rijker: ‘Ab Visser biografie’ van Michiel van Diggelen. Mooi uitgegeven door uitgeverij Passage in 2013, het honderdste geboortejaar van Ab Visser (1913-1982). Boeiend van begin tot eind, maar Visser was dan ook een kleurrijke man. Een groot deel van zijn leven geteisterd door de ziekte van Bechterew, slaagde hij er toch in een zeer omvangrijk oeuvre op te bouwen.

Ik las voor het eerst iets van hem in 1963: het Zwarte Beertje ‘Kaïn sloeg Abel’. Ik was toen vijftien. Deze ‘handleiding voor de detective-lezer’ was de aftrap van Vissers decennialange promotie van het detectivegenre in het algemeen en het Nederlandse misdaadverhaal in het bijzonder. Alleen al om dat deel van zijn werk mag hij niet vergeten worden.

Maar Ab Visser was ook dichter (niet echt in mijn straatje), de auteur van een sterke, autobiografische romancyclus over Johan (Jo) Rutgers (het eerste deel daarvan, ‘De buurt’, werd vrij recent nog herdrukt) en onder heel veel meer de schrijver van enkele geweldige boekjes met memoires. ‘Het Peerd van ome Loeks’, ‘Wat moet ik er mee’ en ‘Het klooster van Sint Jurriaan’ zouden samen een mooi deel in de reeks Privé-Domein vormen.

De biografie heeft me nieuwsgierig gemaakt naar een aantal titels van en over hem die ik nog niet ken. Op zoek maar weer…