Lezersrecensie
Vietnam
Thema in het boek is de Vietnamoorlog van 1 november 1955 tot 30 april 1975.
De vergeten vrouwen zijn de verpleegkundigen en artsen die dienstnamen om in de veldhospitalen te werken. Het verhaal wordt vertelt door middel van Frances Mcgrath of te wel Frankie. Een jong 21-jarig meisje dat zich na de dood van haar broer in Vietnam aanmeldt voor het leger als verpleegkundige. Ze komt uit een rijk milieu waar vrouwen horen te trouwen, nette kinderen op te voeden en sociaal maatschappelijk bezig te zijn. In dat milieu wordt tegen de oorlog in Vietnam aangekeken als een mooie gelegenheid "held" te worden. Wat daar dan voor nodig is staat niemand bij stil. Meer het idee van een padvinderskamp. Dit naïeve jonge meisje weet niet wat haar in Vietnam overkomt. De oorlog, beschietingen, verwondingen, het sterven van jonge soldaten. Ze treft Ethel en Barb die haar onder hun hoede nemen en er ontstaan vriendschappen voor het leven.
Het tweede deel van het boek laat de gevolgen van een oorlog bij Frankie en Vietnamveteranen zien. Het worstelen met PTSS, het psychisch omlaag zakken, weer opkrabbelen en weer de berg afglijden. Het ergste is dat Vietnamveteranen na de ommekeer van de zienswijze over de oorlog in Vietnam verguist en niet erkend worden. Ze worden bijna gezien als misdadigers. De vrouwen worden helemaal niet erkend, er waren toch geen vrouwen in Vietnam?
Frankie maakt een moeilijke periode door maar met hulp van Ethel en Barb weet ze weer een leven, zij het een ander leven terug te winnen. Zelfs de ouders van Frankie schaamden zich zo dat zij als vrouw naar Vietnam ging, dat ze bij familie en vrienden vertelden dat ze ging studeren in Florence. De relatie met haar ouders en met name met haar vader komt op scherp te staan, maar zoals we bij Kristin Hannah gewend zijn komt het een heel eind goed. Een prachtig boek dat vaak emoties oproept. Een aanrader.
De vergeten vrouwen zijn de verpleegkundigen en artsen die dienstnamen om in de veldhospitalen te werken. Het verhaal wordt vertelt door middel van Frances Mcgrath of te wel Frankie. Een jong 21-jarig meisje dat zich na de dood van haar broer in Vietnam aanmeldt voor het leger als verpleegkundige. Ze komt uit een rijk milieu waar vrouwen horen te trouwen, nette kinderen op te voeden en sociaal maatschappelijk bezig te zijn. In dat milieu wordt tegen de oorlog in Vietnam aangekeken als een mooie gelegenheid "held" te worden. Wat daar dan voor nodig is staat niemand bij stil. Meer het idee van een padvinderskamp. Dit naïeve jonge meisje weet niet wat haar in Vietnam overkomt. De oorlog, beschietingen, verwondingen, het sterven van jonge soldaten. Ze treft Ethel en Barb die haar onder hun hoede nemen en er ontstaan vriendschappen voor het leven.
Het tweede deel van het boek laat de gevolgen van een oorlog bij Frankie en Vietnamveteranen zien. Het worstelen met PTSS, het psychisch omlaag zakken, weer opkrabbelen en weer de berg afglijden. Het ergste is dat Vietnamveteranen na de ommekeer van de zienswijze over de oorlog in Vietnam verguist en niet erkend worden. Ze worden bijna gezien als misdadigers. De vrouwen worden helemaal niet erkend, er waren toch geen vrouwen in Vietnam?
Frankie maakt een moeilijke periode door maar met hulp van Ethel en Barb weet ze weer een leven, zij het een ander leven terug te winnen. Zelfs de ouders van Frankie schaamden zich zo dat zij als vrouw naar Vietnam ging, dat ze bij familie en vrienden vertelden dat ze ging studeren in Florence. De relatie met haar ouders en met name met haar vader komt op scherp te staan, maar zoals we bij Kristin Hannah gewend zijn komt het een heel eind goed. Een prachtig boek dat vaak emoties oproept. Een aanrader.
2
Reageer op deze recensie