Lezersrecensie
Cosy crime
Dit is alweer het vierde deel in de Eva Romeijn-serie, maar voor mij is het het eerste boek wat ik lees uit de serie. Maar deze is heel goed losstaand te lezen. Ik had nergens het gevoel dat ik informatie miste en dat voelt altijd fijn als dat zo is bij een serie.
Eva Romeijn komt vaak in het zorghotel, want haar beste vriend Winand woont er. Hij is ongeneeslijk ziek en heeft niet lang meer te leven. In de tuin van het zorghotel wordt er een dode aangetroffen. De bewoners van het zorghotel lijken niet verbaasd. De dode was van hun leeftijd en uiteindelijk gaan we allemaal een keer dood.
Dan gebeuren er meer zorgelijke dingen en Eva gaat op onderzoek uit.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik normaal het liefst gruwelijke thrillers lees, waar veel bloederige gebeurtenissen in voorkomen. Dat moet je bij een cosy crime echt niet verwachten. Ik moest dan ook even wennen dat het er, vooral in het begin, erg luchtig aan toe ging.
Het verhaal begint met een proloog die nieuwsgierig maakt. En ik merkte meteen dat Hartman bepaalde onderwerpen ter sprake brengt waar je over na gaat denken. In de proloog staat ze stil bij wegkijken en dingen laten gebeuren zonder in te grijpen. Ik denk dat iedereen dit wel eens doet en er ook niet altijd over nadenkt. Maar dit wegkijken kan gevolgen hebben, zelfs heel veel jaren later.
Het verhaal speelt zich af in de achterhoek en Hartman weet de gemoedelijke sfeer in het plaatsje Vorden perfect op mij over te brengen. Door de beeldende schrijfstijl kon ik mij de omgeving goed voorstellen. Ik had het gevoel alsof ik zelf met hond Does rondwandelde op het landgoed van het zorghotel.
De personages zijn goed uitgewerkt, waardoor ik me een goed beeld van ze kon vormen. Vooral als ik bedenk dat dit het vierde deel is, vind ik dat helemaal knap, want ik mis de informatie uit de voorgaande delen niet.
Als je normaal van feelgood houdt en toch een keer wat spannender wilt lezen dan kan ik alleen maar zeggen pak deze cosy crime snel op. Van mij had het wat spannender gemogen, maar ondanks dat vloog ik door het boek en heb ik het met veel plezier gelezen.
Dit boek ontvingen wij van uitgeverij Cargo. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Eva Romeijn komt vaak in het zorghotel, want haar beste vriend Winand woont er. Hij is ongeneeslijk ziek en heeft niet lang meer te leven. In de tuin van het zorghotel wordt er een dode aangetroffen. De bewoners van het zorghotel lijken niet verbaasd. De dode was van hun leeftijd en uiteindelijk gaan we allemaal een keer dood.
Dan gebeuren er meer zorgelijke dingen en Eva gaat op onderzoek uit.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik normaal het liefst gruwelijke thrillers lees, waar veel bloederige gebeurtenissen in voorkomen. Dat moet je bij een cosy crime echt niet verwachten. Ik moest dan ook even wennen dat het er, vooral in het begin, erg luchtig aan toe ging.
Het verhaal begint met een proloog die nieuwsgierig maakt. En ik merkte meteen dat Hartman bepaalde onderwerpen ter sprake brengt waar je over na gaat denken. In de proloog staat ze stil bij wegkijken en dingen laten gebeuren zonder in te grijpen. Ik denk dat iedereen dit wel eens doet en er ook niet altijd over nadenkt. Maar dit wegkijken kan gevolgen hebben, zelfs heel veel jaren later.
Het verhaal speelt zich af in de achterhoek en Hartman weet de gemoedelijke sfeer in het plaatsje Vorden perfect op mij over te brengen. Door de beeldende schrijfstijl kon ik mij de omgeving goed voorstellen. Ik had het gevoel alsof ik zelf met hond Does rondwandelde op het landgoed van het zorghotel.
De personages zijn goed uitgewerkt, waardoor ik me een goed beeld van ze kon vormen. Vooral als ik bedenk dat dit het vierde deel is, vind ik dat helemaal knap, want ik mis de informatie uit de voorgaande delen niet.
Als je normaal van feelgood houdt en toch een keer wat spannender wilt lezen dan kan ik alleen maar zeggen pak deze cosy crime snel op. Van mij had het wat spannender gemogen, maar ondanks dat vloog ik door het boek en heb ik het met veel plezier gelezen.
Dit boek ontvingen wij van uitgeverij Cargo. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Veronique van De Koukleumpjes
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
