Meer dan 6,2 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Deadlines

VHGroothoff 04 februari 2025
Pierre Rosenau wordt gevraagd in de redactie van Arabesk, een gerenommeerd literair rijdschrift. Gerenommeerd? Ja ooit, toen literaire tijdschriften nog telden, toen aankomende schrijvers hun probeersels aan dit soort tijdschriften aanboden. Literaire tijdschriften waren immers een opstapje naar de grote wereld van de literatuur. Ook uitgeverijen hadden er belang bij, dat deze tijdschriften talenten scoutten, een mislukte bijdrage in een tijdschrift is minder erg dan een mislukt boekwerk.
De roman slingert als een eindeloze arabesk van redactievergadering naar redactievergadering. We leven mee in het hoofd van Pierre, hoe hij tegen de literaire wereld aankijkt, tegen zijn mederedactieleden, zijn eigen leven met Lucie, en vooral zijn eigen vader. Voortdurend vergelijkt hij zichzelf met de ander, vooral die Ander, zijn vader. Vanaf bladzij 1 doet hij mee in de roman, het boek begint zelfs met “Mijn vader …” Ooit was zijn vader een grootheid als redacteur in het literaire wereldje.
Is het boek een ode aan zijn vader of eerder een Vatersuche? Pierre kijkt erg tegen zijn vader op, is erg afhankelijk van zijn oordeel. Zelfs nog op het sterfbed van zijn vader, als hij hem meedeelt dat hij gestopt is met het redactiewerk.
De meeste communicatie, tussen redactieleden, tussen vader en zoon, speelt zich schriftelijk af. Vrijwel iedere avond, soms ’s nachts, krijgt hij een mailtje van zijn vader.
Het boek heeft mij niet geraakt. De eindeloze herhalingen van de redactievergaderingen, de weinig originele pogingen het tijdschrift in leven te houden, zo voorspelbaar. Het praten over deadlines die eerder houdbaarheidsdata waren. Het ontbreken aan ontwikkeling bij de hoofdpersoon, het was mij allemaal te vlak.
In deel twee komen we bij het ziek- en sterfbed van zijn vader. Ook hier spelen deadlines een rol. Hoe lang heeft hij nog te leven? Heeft hij nog tijd om zijn leven af te ronden? Wordt het niet tijd om een notaris te spreken? Of om te praten over zijn huwelijk? “Ehm, ik heb geen hapklare recensie paraat”.
Pierre maakt intussen aantekeningen op losse blaadjes. Hij moest er nog structuur in aanbrengen. “Structuur, dat was wat ik zocht. Overzicht”. Dit boek dus.
Sommige recensenten hebben het over een ‘klassieker’; ik twijfel aan de houdbaarheidsdatum.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van VHGroothoff

Gesponsord

Het eerste deel in een nieuwe thrillerserie rond agent Lucy Halliday en haar speurhond Moss. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.