Betekent een spannende titel wel echt een spannend boek?

Deze recensie gaat over het boek Alles is Weg. Het is geschreven door Anke Kranendonk en uitgegeven in 2008 door Querido. Dit boek heb ik gekozen omdat het voorwoord en de titel elkaar erg tegenstelden, wat mij nieuwsgierig genoeg maakte om het boek ook echt te willen lezen. In het voorwoord staan namelijk zinnen die een gezellige sfeer aanduiden, zoals bijvoorbeeld de zin: “Ze heeft veel vrienden met wie ze dagelijks optrekt.” Terwijl de titel, Alles is Weg, je juist laat denken dat het een boek met een verdrietige sfeer is.

Fae groeit op in een klein dorpje in Noord-Brabant. Daar leidt ze een mooi leven; ze heeft veel vrienden en weinig dingen om over te klagen. Ze gaat vaak om met haar beste vriend Muis. Muis wil altijd graag bewijzen dat hij stoer is, door dingen te doen zoals stelen uit supermarkten en meiden uitvragen, maar op een dag gaat dit mis. Fae ziet haar beste vriend dood neervallen. Hoe ga je om met de dood van een goede vriend? Dat is waar het grootste deel van dit boek over gaat.

Dit boek behandelt heftige thema’s zoals depressie, waardoor je automatisch aanneemt dat dit ook een spannend boek gaat worden, maar dat viel mij tegen. Anke Kranendonk gebruikt als inspiratie de verhalen van haar dochter, die ook een goede vriend had verloren. Hierdoor is het boek realistisch, maar totaal niet spannend om te lezen. Rondom het einde krijg je eigenlijk alleen nog maar gesprekken tussen Fae en haar therapeut te horen. Zinnen zoals: “Ik heb haar met tranen in mijn ogen verteld over mijn broer, die het zo moeilijk heeft.” Niet bepaald een spannend boek dus.

Wel denk ik dat dit boek iemand op een realistische manier kan leren hoe je om moet gaan met mensen die overlijden. Het laat je echt zien dat hoe je je dan voelt, niet raar is en dat je beter hulp kunt zoeken dan alles voor jezelf te houden. Dit leer je op deze manier, omdat Fae, wanneer haar beste vriend overlijdt, nog maar 13 is en dit dus voor de eerste keer meemaakt, waardoor je kunt denken aan wat zij had gedaan voor hulp als je ooit zelf zoiets meemaakt.

Kortom, ik vind dat het goed is om dit boek te lezen als je nog nooit het overlijden van een vriend hebt meegemaakt, omdat je je dan kunt realiseren dat hoe je je voelt niet raar is, maar juist heel normaal. Ik zou dit boek twee van de vijf sterren geven als je puur kijkt naar hoe leuk het is om te lezen, maar ik denk dat het praktische nut van aan dit boek kunnen terugdenken als je ooit zelf zoiets meemaakt, veel waardevoller is.