Fictie en non-fictie in een menselijk verhaal

Er zijn vele boeken geschreven over de tweede wereldoorlog, militaire, persoonlijke, politiek en vele andere invalshoeken zijn hierbij gebruikt, je zou daarom niet verwachten dat iemand een nieuwe invalshoek weet te vinden en deze ook goed verwoordt in een boek.
Het is naar mijn mening Frances Sanders echter uitstekend gelukt dit te doen, goed leesbaar, informatief, uitstekend opgebouwd, menselijk, realistisch en vooral zeer persoonlijk.

Frances verteld het verhaal van haar opa, Jacob Dirkmaat, handelaar in groente en fruit, die vlucht voor de kleinburgerlijkheid in zijn geboortedorp, zijn ondergeschikte rol in het gezin waarin hij opgroeit en zijn drang naar avontuur en met name succes.

Een zoektocht naar het verleden van Jacob brengt allerlei zaken aan het licht en toont het beeld van een man die gedreven door soms naïef enthousiasme zijn weg zoekt in een tijd van recessie en oorlog.

Domme pech en genoemde naïviteit leiden uiteindelijk tot een noodlottig einde van Jacob, hij wordt als voorbeeld gebruikt door het wrede nazi bewind in Duitsland en Oostenrijk.

Feiten gecombineerd met een eigen inkleuring en duiding maakt het boek zeer leesbaar en doen beslist geen afbreuk aan wat werkelijkheid heeft plaatsgevonden. Een geloofwaardig verhaal door een mix van fictie en non-fictie en dat verdient een groot compliment.