Surrealisme vol verwijzingen naar Wolkers

Een bijzonder boek in velerlei opzichten
In het begin ervaarde ik de schrijfstijl als chaotisch door de volzinnen, het afdwalen, associëren en soms wat overloos door'lullen'.
Maar naarmate het boek voortgaat ontwikkelt zich een bijzondere liefdesroman die zeker niet in een 'boequet-achtige' sfeer is maar juist wat vervreemdend wat op zich wel mooi gekoppeld is aan het dystopisch toekomstbeeld van Nederland want voor een groot deel onder water staat en op het eind ineens weer verdwenen is
.Wat ikzelf opmerkelijk vond zijn de vele verwijzingen naar Wolkers al dan niet direkt in de tekst maar zeker in de onstuimige sex en het meest opvallend: de vrouwelijke hoofdpersoon is genoemd naar de vrouw van Jan Wolkers : Karina !
Ook deed het me soms terugdenken aan het boek 'De perzik der onsterfelijkheid' van Jan Wolkers in de manier waarop de hoofdpersoon wordt beschreven. Als een aandoenlijke man die het ook maar overkomt en dit in combinatie met zijn ouder worden en de bijkomende kwalen en het gevoel van een 'sukkel' te zijn.
Aardig gevonden is op het eind de verwijzing naar De Wereld Draait Door ( DWDD ) met een - niet ouder geworden - Mathijs van Nieuwkerk ( zou het een robot kunnen zijn ? )