Woensdagvoorleestip: grijstinten vol textuur en leven vol kleur

De Vlaamse prentenboekmaker Yoeri Slegers schrijft met De koning die nooit nee zei een beeldschoon allegorisch sprookje over je zorgen maken en hoe je die last kunt leren delen. Was zijn vorige prentenboek De muis die miauwt nog een kleurrijk geheel, voor dit prentenboek duikt hij de grijstinten in en dat geeft een indrukwekkend effect. De grijze baard die aan alle kanten het kasteel overneemt laat zien hoe zorgen niet alleen jou zelf, maar ook anderen kunnen beïnvloeden. Omdat de koning steeds het grootste gedeelte van de pagina's in beslag neemt, valt de tegenstelling met de kleurrijke personages om hem heen goed op. Waar Yoeri Slegers veel verschillende texturen in het grijs verwerkt, tekent hij de andere personages vooral in diepe, rijke kleuren en prints. Zelfs de draak, die eerst nog diepzwart lijkt, blijkt te schitteren als een sterrennacht wanneer de wereld lichter wordt.

De koning blijft grijs, maar zijn baard wordt wel steeds kleiner terwijl hij over zijn zorgen praat. Zo laat Yoeri Slegers zien dat er geen toverstafje is waarmee de problemen makkelijk worden opgelost, maar dat de koning eraan moet werken. Iemand die geneigd is veel te piekeren zal makkelijker terugvallen in dit gedrag als het moeilijk wordt, maar aan de hand van dit prentenboek kun je jonge kinderen eraan herinneren dat er altijd een manier is om geholpen te worden het onder controle te houden. Door te accepteren dat het deel uitmaakt van de koning – en het voorgelezen kind – laat je kinderen al op jonge leeftijd zien dat het deel uitmaakt van het leven en dat we allemaal in dit soort valkuilen trappen. Dat het juist de afschrikwekkende draak is die de koning de helpende hand biedt, door te vragen wat er scheelt, voegt een extra laag toe aan het verhaal.

Het is een van de kenmerken van de prentenboeken van Yoeri Slegers: bedrieglijk eenvoudige verhalen en illustraties blijken laag na laag aan symboliek, betekenis en lessen te hebben. De tekst is op rijm, waardoor het fijn voorlezen is, maar ook de illustraties vertellen een groot deel van het verhaal. De zorgelijke blik van de koningin, de baard van de koning die steeds mooier versierd wordt juist omdat hij langer wordt, het vlijmscherpe zwaard van de ridder en de heks, sjamaan en medicijnman om de ketel. De levendigheid spat van de pagina's en juist daardoor is dit een prentenboek vol kleur en warmte, al kan het hoofdpersonage dat zelf niet voelen. Door de kleine grapjes hier en daar blijft het een vrolijk prentenboek en wordt het niet zwaar. De koning die nooit nee zei zit boordevol prachtige prenten, fijne teksten en een hartverwarmende boodschap.

Thema's

Piekeren, praten, luisteren, sprookje.

Leeftijd

Je kunt dit prentenboek het beste voorlezen vanaf een jaar of vier. Er staat aardig veel tekst in, waardoor er wat meer van hun aandacht wordt gevraagd, maar de belangrijkste reden is de emotionele ontwikkeling van het (voorlees)kind. Ze kunnen meer complexe emoties begrijpen en beginnen ze voor het eerst in aanraking te komen met piekeren.

Hoe lees je dit voor?

Aan de hand van De koning die nooit nee zei kun je je (voorlees)kind meenemen langs gedachten en problemen die ze misschien zelf ook hebben. Je zorgen maken is iets dat we allemaal wel herkennen en zo open je een gesprek. Er zit voor oudere kinderen nog meer in verborgen, zoals nee leren zeggen, het niet iedereen altijd naar de zin kunnen maken en sociaal wenselijk gedrag. Daarnaast is het een prachtig sprookje vol visuele tegenstellingen, op een vrolijk rijm verteld. Dat op zichzelf is al genoeg voor uren voorleesplezier.

Meer en leuker voorlezen begint bij de mooiste prentenboeken. Elke woensdag tippen Hebban en De Nationale Voorleesdagen een nieuw voorleesboek. Volg het Hebban-account van de Woensdagvoorleestip om niets te missen.