Parodie op de maatschappij

In dit eerste deel van een kwartet neemt auteur Scott Westerfield ons mee naar een dystopische wereld waarin schoonheid centraal staat. Tally is een uglie, die samen met leeftijdsgenootjes in de stad Uglyville ongeduldig wacht tot haar zestiende levensjaar aanbreekt en ze eindelijk de operatie kan ondergaan waardoor ze van een uglie in een pretty verandert. Haar beste vriend Peris is een paar maanden ouder dan Tally en woont ondertussen al als pretty in Prettyville. Tally telt eenzaam haar dagen af, maar dan ontmoet ze Shay. Shay vertelt haar over The Smoke; een geheime plaats waar uglies ongestoord oud kunnen worden...

Uglies is een simpel, maar fijn geschreven Young Adult boek wat bol staat van de actiescenes. De worldbuilding is inventief en tussen de regels door is het eigenlijk een parodie op de maatschappij. De maatschappij waarin schoonheid zo belangrijk is geworden en alles om het uiterlijk lijkt te draaien. Scott Westerfeld leert de (jonge) lezer tussen de regels door dat er meer is dan alleen maar het uiterlijk en zijn stijl is effectief. Zonder van het verhaal af te leiden, laat hij de boodschap toch duidelijk binnen komen. De auteur maakt veelvuldig gebruik van ouderwetse middelen die hij nieuw leven inblaast, maar ook zijn er in deze wereld nieuwe dingen waar we nog nooit van gehoord hebben.

De personages zijn interessant en worden met de pagina interessanter. Het verlangen om een pretty te worden, wordt er al vroeg bij de mensen ingestampt en dit maakt ze oppervlakkig. Toch zijn niet alle pretties hetzelfde en er wordt met regelmaat gefluisterd over de mensen in The Smoke. Zou het echt bestaan of is het een roddel om de mensen bang te maken? Deze verwilderde gedachtegang geeft een mooi contrast tussen de oppervlakkigheid van andere personages.

Uglies is een leuk begin van een veelbelovende reeks en doordat het einde zo abrupt is, kun je eigenlijk niets anders dan gelijk met het tweede deel te beginnen. 3,5*.