Alweer zo'n pareltje

Ik behoor tot een van de gelukkigen, die Holywell Bay mocht proeflezen. Dat is net zoiets als alvast je favoriete film bekijken voordat deze in de bioscoop komt. Dit slotdeel van de Cornwall Trilogie sluit perfect aan op de andere twee delen. Zoals we van Esther gewend zijn, zijn de beschrijvingen van het landschap weer perfect. Waan je je bij de andere boeken in het daar beschreven land en wil je daar naartoe, nu denk je: ik wil naar Cornwall. En niet alleen vanwege het landschap. Je hoopt stiekem daar ook de personages uit het boek tegen te komen. Het is als je verdrinken in een Netflix-serie. In dit deel maken we kennis met een aantal fantastische mensen, waar je graag vrienden mee wilt zijn. Daarnaast schrijft Esther ook naadloos personen uit eerdere boeken het verhaal in. Je gaat houden van Ines, Izzy en Court. Ook de humor ontbreekt niet in dit boek, de verschillende woordgrapjes met Court zijn heerlijk. Over de inhoud van het verhaal ga ik niets zeggen, behalve dat je het gewoon moet lezen vanwege alle mooie elementen. Liefde, spanning, collegialiteit. Maar ook onbegrip, menselijke strubbelingen en maatschappijkritiek komen voorbij in deze roman. Ik kan alleen maar zeggen: Esther, je hebt het hem weer geflikt en je gaat veel mensen mooie uurtjes bezorgen!