Esther heeft zichzelf weer overtroffen!

Je zou denken dat na zoveel romans de onderwerpen wel uitgeput zijn. Maar niets is minder waar. Ook al is dit alweer Esthers twaalfde roman, het is haar weer gelukt om een nieuw, vernieuwend verhaal te schrijven.
Natuurlijk zijn er gelukkig herkenbare ‘Stui-elementen’, zoals de heerlijke beschrijvingen van de omgeving, waardoor je het gevoel krijgt dat je daar ook echt bent. En de personen zijn zo levensecht neergezet met ieder hun eigen karakter, dat je je een van hen waant.
Wat me ook telkens opvalt, is dat Esther gedegen onderzoek heeft gedaan naar de onderwerpen die ze beschrijft. In dit boek is dat de wereld van het duiken, het beroep van hoofdpersoon Iselle. Dat wordt zo mooi en duidelijk verteld dat het gaat leven.
En natuurlijk ontbreekt ook de maatschappelijke betrokkenheid niet. De onderlinge verhoudingen worden met veel warmte en liefde beschreven, soms zelfs poëtisch.
Kortom, het boek is zo beeldend beschreven dat je het voor je ziet en je lang bijblijft.
Naar mijn mening heeft Esther zichzelf met dit boek weer overtroffen. Over het verhaal ga ik niets verklappen. Gewoon lezen en genieten. Bedankt voor weer zo’n mooie ervaring, Esther.