Misschien ooit

...
Enkele dingen vielen me meteen op. Zo wist de schrijfster me al van bij de start meteen mee in het verhaal te trekken. Daarnaast heeft Colleen Hoover een uiterst vlotte schrijfstijl. Hierdoor en door de verwerking van lyrics en tekstberichten doorheen het verhaal lees je dit boek nog sneller uit.

Ik vond zowel het verhaal als haar personages heel geloofwaardig en dat is uiteraard onmisbaar om van een boek te kunnen houden. Het is ook een aspect dat bij sommige andere New Adult-boeken niet of minder naar voren komt. Er is dan altijd wel iets waar ik de nodige bedenkingen bij heb, maar bij dit boek viel dat ontzettend goed mee. Nu ja, ik ben het uiteraard niet eens met wat Sydney op haar werk doet wanneer ze het overspel van haar vriend ontdekt. Nee, ik ga niet verklappen wat dat is maar wanneer jullie het boek zelf lezen zal je waarschijnlijk meteen beseffen waar ik het over heb.

Je kan je eigen hart niet bevelen. Je kan niet kiezen op wie je verliefd wordt, zelfs niet wanneer die liefde tegen je morele waarden in gaat. Toch proberen om je hart te manipuleren is een gevecht aangaan dat je al verliest nog voor de eerste klap is uitgedeeld. Hoe je om gaat met je gevoelens heb je wel onder controle en ik vind het heel mooi hoe Colleen Hoover de gevoelens van haar personages in deze moeilijke situatie uitwerkt. Je voelt het ongemak en de schuldgevoelens die erbij komen kijken en waardeert hun goede bedoelingen in een situatie die ze zelf niet in de hand hebben....

Bij het New Adult-genre speelt erotiek een grote rol in het verhaal. In sommige gevallen vormen lust en de handelingen die daarop volgen zelfs het merendeel van het boek en komt er niet zoveel verhaal meer aan te pas. Dat dit bij Colleen Hoover niet het geval is was wat mij betreft zeker een pluspunt. Doordat ze zich focust op het gevoelsmatige in plaats van het erotische weet ze ervoor te zorgen dat haar boek meer naar voren springt tussen andere soortgenoten.