Aanrader voor John Lennon-fans

Aards paradijs is het debuut van geluidstechnicus en schrijver Seppe van Groeningen. Met deze roman tracht de auteur de lezer te laten beleven hoe opgroeien tijdens de flower power-beweging voelt. Hij put uit herinneringen van zijn eigen jeugd en uit zijn eigen creativiteit.

In de roman volgen we Jules. Hij woont met zijn ouders in een boerderij die omgedoopt is tot ’t Aards Paradijs. Tussen de maïsvelden verbouwen zij marihuana, die zij tijdens de populaire zomeravonden op ’t Aards Paradijs gratis uitdelen aan hun vele vrienden. Vader Benoit is groot John Lennon-fan en had dan ook niets liever gehad dan dat zijn zoon John zou heten. Maar moeder Marie was het er niet mee eens. Vele ruzies volgden die inmiddels niet meer enkel over de naam gingen, maar over de koers van het leven van de kleine Jules. Benoit (Jules mag hem absoluut geen papa noemen) heeft het helemaal uitgestippeld: zoon John treedt in de voetsporen van de man die hij verafgoodt. Helaas besliste het lot anders, want Jules beschikt niet over het muzikale talent dat Benoit verwachtte.

Misschien heeft hij het wel in zich groots schilder te worden, denkt Benoit, en hij laat zijn schilderende zwagers overkomen om Jules de kneepjes van het vak bij te brengen. Ook dat gaat niet zoals gehoopt, want Jules blijkt ook geen schilderend wonder te zijn. Wat vader niet weet is dat Jules het liefst gewoon leest, maar lezen is voor arrogante intellectuelen… Dan doet een nieuwe klasgenoot, de Aziatische Jacqueline, haar intrede in zijn wereld en ze verandert die voorgoed. Samen brengen ze uren en uren door, studerend, pratend over intellectuele zaken. Het is het begin van zijn nieuwe leven. Als zijn droommeisje, ondanks zijn inspanningen de twee werelden gescheiden te houden, ineens op ’t Aards Paradijs staat, verlaat Jules de boerderij. Het is het begin van een nieuw leven, een zoektocht naar een nieuwe wereld, een wereld waarin hij zich wél thuis voelt, maar vooral: een leven waarmee hij zijn vader dan eindelijk trots kan maken.

Het verhaal wordt door Van Groeningen op een prachtige, poëtische manier verteld vanuit hoofdpersoon Jules. Hij laat de verschillen tussen de wereld van de hippies en de niet-hippies goed zien. Het onbegrip van beide kanten, het krampachtige vasthouden aan vrijheid en liefde door de hippies.. het is alsof je er zelf bij bent. Al is het soms lastig je voor te stellen dat iemand zo ver kan gaan in zijn obsessie met een artiest, geloofwaardig is het boek zeker.

De plot is niet geniaal, maar desalniettemin is het een vermakelijk boek. De hoofdpersoon maakt een ontwikkeling door die psychologisch gezien klopt en eigenlijk ronduit bedroevend is. Dat John Lennon zo’n grote rol heeft in het boek lijkt van groot belang voor de oordeelsvorming van de lezer. Voor de John Lennon-fan die graag leest, is dit boek een absolute aanrader. Zij die niets met de flower power-God Lennon hebben, kunnen dit boek beter links laten liggen.