Kleinkinderen zijn het toetje van het leven

Marjan Berk is een opgewekt verhalenvertelster en dat is heerlijk als ze verhaalt over haar kleinzoon die anderhalf jaar bij haar komt wonen. Zij is 80, hij is 16. Zij is aan het slot van haar veelkleurig beroepsleven, cabaret, tv optreden en schrijven, hij gaat in Amsterdam naar een nieuwe opleiding om spijkerbroeken te ontwerpen. Wat volgt is een kostelijke en beschrijving van hun kleine dagelijkse rituelen zoals haar aanpak bij opstaan, ontbijt, tv kijken, goede manieren en heerlijke maaltijden en zijn wereld van mode, muziek, voetbal en verliefdheid. Ze verwoordt dit zo vlot en herkenbaar dat je erbij bent. Qua intensiteit en ontwikkeling heeft dit gegeven, de groeiende relatie tussen een oma en haar kleinzoon, een roman in zich. Helaas verslapt het verhaal als haar leven minder rooskleurig wordt. Ze laat haar flat los en zoekt onderkomen bij haar kinderen met kleinkinderen. Weg is de groeiende en boeiende relatie met de kleinzoon. De spanning is weg als een fietsband die leeg loopt. Marjan komt wel tot een mooie slotsom: kleinkinderen zijn het toetje van het leven.