Behalve René Appel, Henk Apotheker en Elvin Post heb ik nog niet veel Nederlandse thrillers gelezen die ik de moeite waard vond, dus werd het tijd om eens extra te letten op nieuwe schrijvers. De titel van het boek van het duo Gebr. Wagenaar sprak mij als wandelliefhebster natuurlijk direct aan. Een leuk gegeven, een moord op het Pieterpad en dan ook nog de verwijzing naar die ouwe A.C. Staring. Maar wat een teleurstelling was dit boek. Een slaapverwekkende, totaal ongeloofwaardige plot met flauwe dienders, ongetrouwde juffrouwen die ook nog eens Mimi heten en zogenaamde intellectuelen. Een hoop gedoe om niks, rennen achter een floppy en gezwaai met mobiele telefoons: daar heb je de plot mee samengevat. Dat er haat en nijd bestaat in de wetenschappelijke wereld is wel een aardig gegeven, maar ik kan alle lezers verzekeren dat het er niet zo aan toegaat op onze letterkundige faculteiten. Dat zou nog niet zo erg zijn, als het boek statirisch en geestig was. Maar ook dat valt tegen. Flauwe grappen, geen interessante karakters. Zelfs de oplossing van de moord kon mij niet boeien.