Zeer goed verhaal dat je in 1 keer moet uitlezen. Daarna volgt het deduceren. Plot zit geraffineerd in elkaar. De beschrijving van de moordscene met de werkelijk bestaande moordenaar in combinatie met de scene waarin de fictieve figuur Faber de memoires van van Dijk leest waarin hij de naam van de moordenaar tegenkomt (zonder te weten dat het de moordenaar is natuurlijk) eerder in het boek, is meesterlijk. Er moet op dit moment een journalist zijn die peentjes zweet. In dit verband is het opmerkelijk dat er van die kant (het journaille) taal nog teken is vernomen. Henk van der M. opent toch deuren die voor anderen gesloten blijven? Ik ben benieuwd wanneer iemand het lef heeft de naam van de journalist met de regenjas en het geruite hoedje op (en dat kan er toch maar 1 zijn?) te openbaren. De enige vraag waar ik zelf mee blijf zitten is het motief.

Enig puntje van kritiek: vrouwen zijn toch niet het sterke punt van Tomas. Het detail dat Faber één keer in bed heeft gelegen met Katja is onwaarschijnlijk en overbodig. Dochter Jeanne blinkt ook niet uit in helderheid. Kortom, een aanrader voor de ware liefhebber.
Tip voor de lezer: markeer alle namen van alle bekende Nederlanders die Tomas noemt.